Zawieszanie ładunku poprzez jego jednokrotne opasanie
dozwolone jest tylko wtedy, gdy zapewniono to, że łańcuch
nie ześlizgnie się, jak uwidoczniono na przykładzie:
Rys. 3.6.1: prawidłowo
Napinacz transportowy
Podczas korzystania z napinacza transportowego do
blokowania długości cięgna zawiesia łańcuchowego
wymóg stanowi użycie łańcucha zabezpieczającego,
aby wykręcenie się napinacza nie było możliwe. Należy
dopilnować, aby zabudowa odbyła się w odpowiedni
sposób. Nie jest to konieczne, gdy napinacz dysponuje
automatycznym zabezpieczeniem przed wykręceniem.
Napinacz transportowy powinien być dopuszczony
do stosowania wraz z zawiesiami łańcuchowymi.
Uderzenia
Obciążenie powinno odbywać się bez uderzeń. W razie
wystąpienia silnych uderzeń, np. wskutek wpadnięcia
obciążenia w nieobciążone zawiesie łańcuchowe użycie
zawiesia łańcuchowego jest niedopuszczalne. W przy-
p adki uderzeń o średniej sile, np. poślizgu zawiesia
łańcuchowego podczas dostosowania do kształtu
obciążenia należy uwzględnić redukcję nośności o co
najmniej 30 %. Należy unikać zjawisk dynamicznych.
Cięgna powinny być ustawione prosto, bez skręceń (bez
węzłów). Pierścienie do zwieszenia lub haki bądź inne
elementy wyposażenia jako elementy łączące zawiesie
z ciężarem lub z hakiem dźwigu powinny być swobodnie
ruchome i wyprostowane w kierunku obciążenia.
3.7 Rodzaje zawieszeń
Możliwe jest zawieszenie ładunku na zawiesiach na różne
sposoby:
Bezpośredni sposób zawieszenia
W przypadku zawieszenia bezpośredniego elementy
zawieszenia połączone są z ładunkiem bezpośrednio
w puntach zawieszenia. Należy w tym przypadku
dopilnować zgodności haków z punktami zawieszenia,
aby obciążenie oparło się o podstawę haka i możliwe
było wykluczenie oparcia ciężaru o róg haka. Zapadka
lub klapa zabezpieczająca powinna być zamknięta.
W przypadku łańcuchów wielocięgnowych rogi haków
powinny być skierowane na zewnątrz, chyba że chodzi
o zawiesia do innych celów o specjalnej konstrukcji.
Zawiesia łańcuchowe 11/2019 / zmiany zastrzeżone!
6
Rys. 3.6.2: nieprawidłowo
Zmiana orientacji rogu haka możliwa jest poprzez proste
obrócenie pierścienia zawiesia – dolna strona w górę.
Sposób zawieszenia wiązanego
W tym przypadku cięgna należy poprowadzić pod
ładunkiem lub przez wolne przestrzenie ładunku,
a element służący do zamocowania zawiesić
na łańcuchu (patrz rys. 3.7.1).
Ten sposób zawieszenia jest możliwy do zastosowania
w przypadku ładunku bez wyznaczonych punktów
zawieszenia i ma tę dodatkową zaletę, że zespala z sobą
ładunek lub jego elementy poprzez związanie.
W przypadku zastosowania zawieszenia wiązanego
nośność (WLL) zawiesia jest ograniczona do 80 %
oznaczonej nośności.
Rys. 3.7.1: Zawieszenie wiązane
Zawieszenie z opasaniem
W przypadku zawieszenia z opasaniem cięgna należy
poprowadzić pod ładunkiem lub przez wolne przestrzenie
ładunku, a element służący do zamocowania zawiesić na
haku ciężarowym dźwigu lub suwnicy. Ogólnie ten sposób
zawieszenia realizuje się parami za pomocą dwóch
zawiesi łańcuchowych, nie nadaje się on jednak do
podnoszenia luźnych wiązek materiałów, których elementy
mogłyby wysunąć się podczas hamowania w kierunku
przejazdu. Jeżeli zewnętrzny kształt ładunku na to
pozwoli, możliwe jest użycie również jednociągnowego
zawiesia, pod warunkiem, że zawiesie przeprowadzone
jest przez wolną przestrzeń w ładunku powyżej jego
środka ciężkości, aby nadmierne wychylenie nie było
możliwe.
Zawieszenie z podwójnym opasaniem
Proces oferuje najwyższe bezpieczeństwo w przypadku
luźnych wiązek materiałów dzięki ich dodatkowemu
opasaniu. W przypadku zawieszenia z opasaniem oraz
z podwójnym opasaniem szczególnie istotne znaczenia ma
ustalenie nośności zawiesia. Np. nośność jednocięgnowe-
go zawiesia zostanie zachowana, gdy hak po opasaniu
zostanie zawieszony do pierścienia do zawieszenia. Jeżeli
w przypadku jedocięgnowego łańcucha z pierścieniem po
opasaniu nastąpi zawieszenia pierścienia na haku dźwigu,
skutkiem jest zapewnienie nośności zawiesia dwucięgno-
wego (patrz Rys. 3.7.2 do 3.7.5).