POLSKI
Wokół wkładu kominkowego musi być zapewniona cyrkulacja
powietrza. Jest bardzo ważne, aby nie zakłócić swobodnego
przepływu pomiędzy dolnym wlotem chłodnego powietrza,
a górnym wylotem powietrza ogrzanego.
Minimalna powierzchnia czynna otworów powinna wynosić:
doprowadzających chłodne powietrze - 750 cm
odprowadzających ogrzane powietrze - 1000 cm
Wartości te gwarantują, że wkład kominkowy nie będzie
poddawany nadmiernemu działaniu wysokich temperatur,
a pomieszczenia będą ogrzewane optymalnie.
Słabo wentylowane budynki wymagają dostarczenia
odpowiedniej ilości powietrza do spalania w okolice paleniska.
Kanał doprowadzający powietrze zewnętrzne powinien być
prowadzony bez załomów. W obrębie obudowy kominkowej
musi on być wykonany z materiałów niepalnych i posiadać
możliwość zamknięcia dopływu zimnego powietrza, gdy kominek
nie jest używany. Zalecamy stosowanie przepustnicy firmy Jøtul
o indeksie 340654.
3.4 Strop
Jeżeli górna powierzchnia zabudowy wkładu Jøtul I 570 będzie
otwarta, należy zachować min. 600 mm odległość pomiędzy nią,
a stropem wykonanym z palnych materiałów. Jeżeli obudowa
kominka sięga stropu, należy wykonać w jej górnej części
komorę dekompresyjną, zaopatrzoną w otwór wentylacyjny o
powierzchni czynnej min. 50 cm
3.5 Komin i rury podłączeniowe
•
Wkład kominkowy należy podłączyć do kanału dymowego za
pomocą rur przeznaczonych do podłączeń palenisk na paliwa
stałe zgodnie ze specyfikacją w «2.0 Dane techniczne».
•
Powierzchnia przekroju poprzecznego kanału dymowego
musi być co najmniej równa powierzchni przekroju
poprzecznego wylotu spalin. Użyj do obliczeń danych
zgodnych ze specyfikacją w «2.0 Dane techniczne».
•
Podłączenie do komina prefabrykowanego musi być zgodne
z instrukcją podłączeń dla tego typu kominów.
•
Przed wykonaniem otworów podłączeniowych w kominie,
należy przeprowadzić test montażowy w celu wyznaczenia
miejsca podłączenia. Minimalne wymiary podłączenia
pokazane są na Rys.1.
•
Sprawdź czy przewód podłączeniowy na całej swojej długości
jest skierowany ku górze, aż do połączenia z kanałem
dymowym w kominie.
•
By umożliwić późniejsze usuwanie sadzy z rur podłączeniowych
zastosuj kolano z otworem rewizyjnym.
•
Zwróć uwagę, aby połączenia były elastyczne, tzn. nie mogą
być ciasno spasowane. Pozwala to zapobiec powstawaniu
naprężeń i pęknięć.
Zalecany ciąg kominowy, patrz «2.0 Dane techniczne».
•
Prawidłowy przekrój rur podłączeniowych, patrz «2.0 Dane
techniczne»
Ważne! Wysokość komina powinna wynosić minimum 3,5m,
licząc od miejsca połączenia rur podłączeniowych z kanałem
dymowym, do górnej krawędzi wylotu tego kanału. Jeśli ciąg jest
zbyt silny, należy zainstalować na przewodzie dymnym szyber,
w celu zmniejszenia ciągu.
Ciężar konstrukcji obudowy kominka nie może być przeniesiony na
komin. Obudowa kominka nie może utrudniać ruchów komina i
nie może ona być przymocowana do komina.
42
2
2
.
2
- patrz rys. 2B.
3.6 Przed montażem/montaż
Uwaga! Przed rozpoczęciem montażu sprawdź, czy kominek nie
posiada żadnych uszkodzeń. Produkt jest ciężki! Należy podnosić
oraz montować kominek z pomocą innych osób.
Po rozpakowaniu, by zmniejszyć ciężar, wyjmij karton z częściami
oraz zdemontuj drzwi.
Rys. 3 A
1. Otwórz drzwi.
2. Wybij bolec górnego zawiasu i zdejmij drzwi.
Rys. 3 B
Rys. 3 C
3. Aby ułatwić montaż, wyjmij płyty wewnętrzne (rys. 3
B-G/F), półkę dopalającą (rys. 3 C-A), deflektor (rys. 3 C-B),
listę paleniskową (rys. 3 B-C), płytę denną (rys. 3 B-D), i ruszt
(rys. 3 B-E). Patrz "4.1 Wymiana płyt wewnętrznych, płyty
dopalającej i deflektora".