Zacznij płynąć w kierunku celu. Kiedy cel nie jest widoczny, sprawdzaj
kierunek, trzymając kompas zgodnie z instrukcjami w punkcie 2 powyżej.
Jeśli wskaźniki orientacyjne i strzałka nie znajdują się w tym samym
położeniu, obracaj się do momentu pokrycia tych elementów, a następnie
kontynuuj przemieszczanie się w skorygowanym kierunku.
Nie korzystaj z kompasu dopóki się nie zatrzymasz, i kiedy możesz
ustawić kompas poziomo, korzystając z płaskiego podłoża, widocznej
powierzchni, wypływających do góry pęcherzyków powierza lub siły
grawitacji. Znajdując się ciemności lub w bardzo mętnej wodzie, przed
sprawdzeniem namiaru należy wolno poruszyć kompasem w prawo i w
lewo tak, aby upewnić się że tarcza urządzenia może poruszać się bez
przeszkód.
OBIEKTY UMOŻLIWIAJĄCE NAWIGACJĘ
POD WODĄ
Często na znacznym obszarze pod wodą nachylenie i uwarstwienie
skał jest identyczne jak na lądzie. Również riplemarki mogą układać się
w długie linie równoległe do brzegu, które można wykorzystywać do
utrzymania kierunku przemieszczania się.
Należy zwracać uwagę na kierunki prądów, obserwując rośliny lub
dryfujące przedmioty. Za pomocą kompasu można sprawdzić azymut
prądu.
Wyznaczenie trzech wyróżniających się punktów charakterystycznych
na jednej lini, które znajdują się w zasięgu wzroku, znacznie ułatwia
płynięcie w linii prostej wzdłuż dna. Po dopłynięciu do pierwszego
punktu należy wyznaczyć następny, bardziej oddalony punkt — tak, aby
ponownie dysponować trzema punktami określającymi kurs. Pozwoli to na
przeciwdziałanie znoszeniu przez prąd boczny.
Podczas przeszukiwania dna według zadanego schematu w przejrzystej
wodzie, można posługiwać się kompasem na znacznych obszarach. Policz
swoje ruchy płetw (jako jeden ruch uznaje się pełny cykl, czyli ruch obu
nóg), płynąc w jednym z kierunków głównych (północ, południe, wschód
lub zachód).
Dolicz do 100 ruchów (około 100 metrów) i obróć się o 90 stopni, a
następnie przepłyń wykonując tylko kilka ruchów, obróć się o kolejne
39