Publicidad
Español
A partir de la década de 1960, el modelo de transbordador de automóviles empezó a extenderse por el
Mediterráneo.
A principios de 1965, la Compagnie de Navigation Mixte, con sede en Marsella, realizó un pedido de
un transbordador para vehículos a Forges et Chantiers de la Méditerranée, en La Seyne-sur-Mer. El
AVENIR sería su primer transbordador para vehículos y el último barco encargado por la compañía.
Tras colocarse la quilla el 4 de noviembre de 1965, el AVENIR fue botado el 21 de junio de 1966 y
entregado a la empresa Mixte el 25 de marzo de 1967 (OMI, Organización Marítima Internacional, por su
siglas en inglés, 6614815).
Volvamos a los términos de su presentación oficial en 1967: «Diseñado hoy para el turismo del mañana,
el Avenir es un auténtico transatlántico de lujo con todos los refinamientos del confort. Pero también
es un transbordador para automóviles: el viajero moderno, que no se separa de su automóvil, podrá
subir a bordo directamente». Totalmente climatizado y diseñado para transportar 918 pasajeros (376
en cabina, 364 sentados y 178 en dormitorios), puede embarcar 130 vehículos que acceden al barco ya
sea a través de una rampa de acceso de 2,60 metros de altura, ubicada en la parte trasera, o a través
de 6 puertas laterales (110 en «garaje» y 20 en bodega). Los pasajeros de clase cabina tienen a su
disposición un comedor con 200 asientos, dos salones, uno de los cuales cuenta con pista de baile, bar
con piscina, una tienda y una pantalla de cine. Los pasajeros de clase económica pueden disfrutar de
un bar y una brasserie con pantalla de cine.
El crucero inaugural del AVENIR, con destino a Baleares y Túnez, tiene lugar del 14 al 17 de abril. El 18 de
abril realiza su primer viaje comercial de Marsella a Túnez. El 1 de julio de 1969, el Avenir se transfirió a la
Compagnie Générale TransMéditerranéenne (CGTM), al fusionarse la Compagnie de Navigation Mixte y
los servicios mediterráneos de la Compagnie Générale Transatlantique. El AVENIR, que prestó servicio
entre Francia, Argelia y Túnez, llegó por última vez a Marsella en octubre de 1975 antes de su retirada
del servicio y puesta en venta. Se vendió en enero de 1976 a la compañía italiana Trans Tirreno Express,
que navegó entre Italia y Grecia con el nombre de ESPRESSO CORINTO. Por aquel entonces, su puerto
de origen era Cagliari.
Inmovilizado en 1981 debido a las dificultades financieras de TTE, el barco permaneció parado durante
casi tres años antes de que la empresa panameña Marinvest Founds lo comprara en 1984. Renombrado
como SHAHRAZAD (del árabe: ,شهرزادShhrzad), se utiliza para transportar peregrinos musulmanes al
mar Rojo. El 21 de septiembre de 1985, su carrera llegó a su fin cuando se hundió frente a las costas de
Jeddah tras ser arrasado por un incendio.
Italiano
A partire dagli anni '60, il modello di traghetto per auto cominciò a diffondersi nel Mediterraneo. All'inizio
del 1965, la Compagnie de Navigation Mixte, con sede a Marsiglia, ordinò alla Forges et Chantiers de la
Méditerranée, a La Seyne-sur-Mer, un traghetto di linea. L'AVENIR fu il suo primo traghetto, oltre ad
essere l'ultima nave ordinata dalla Compagnie.
Impostato il 4 novembre 1965, l'AVENIR fu varato il 21 giugno 1966 e consegnato al "Mixte" il 25 marzo
1967 (IMO-International Maritime Organization-6614815).
Questi furono i termini utilizzati in occasione della sua presentazione ufficiale nel 1967: "Progettata oggi
per il turismo di domani, l'Avenir è un'autentica nave di lusso con tutte le raffinatezze del comfort. Ma
è anche un traghetto: il viaggiatore moderno potrà salire direttamente a bordo senza separarsi dalla
sua auto".
Completamente climatizzato e progettato per trasportare 918 passeggeri (376 in cabina, 364 in
poltrona e 178 nei dormitori), poteva imbarcare 130 veicoli che accedevano alla nave sia attraverso una
rampa di accesso alta 2,60 metri, situata nella parte posteriore, sia da 6 porte laterali (110 in "garage"
e 20 in stiva). I passeggeri delle cabine avevano a disposizione una sala da pranzo da 200 posti, due
saloni, di cui uno con pista da ballo, un lido bar con piscina, un negozio e un cinema. I passeggeri della
classe economica beneficiavano di un bar e di una brasserie con cinema.
Dal 14 al 17 aprile si svolse la crociera inaugurale dell'AVENIR, con destinazione Baleari e Tunisi. Il 18
aprile la nave intraprese il suo primo viaggio commerciale da Marsiglia a Tunisi. Il 1 luglio 1969, l'Avenir
fu trasferito alla Compagnie Générale TransMéditerranéenne (CGTM), in occasione della fusione della
Compagnie de Navigation Mixte e dei servizi mediterranei della Compagnie Générale Transatlantique.
In servizio tra Francia, Algeria e Tunisia, l'AVENIR fece il suo ultimo arrivo a Marsiglia nell'ottobre 1975
prima di essere dismesso e messo in vendita. Fu venduto nel gennaio 1976 alla compagnia italiana
Trans Tirreno Express che lo fece navigare tra l'Italia e la Grecia con il nome di ESPRESSO CORINTO.
Il suo porto di origine era allora Cagliari. Immobilizzata nel 1981 a causa delle difficoltà finanziarie di
TTE, la nave rimase in disarmo per quasi tre anni prima di essere acquistata dalla società panamense
Marinvest Founds nel 1984. Ribattezzata SHAHRAZAD (in arabo: ,شهرزادShhrzad), fu utilizzata per
trasportare i pellegrini musulmani nel Mar Rosso. La sua carriera terminò il 21 settembre 1985 quando
naufragò al largo della costa di Jeddah dopo un devastatante incendio.
Nederlands
De autoferry's begonnen zich vanaf de jaren zestig in het Middellandse-Zeegebied te verspreiden.
Begin 1965 plaatste de Compagnie de Navigation Mixte, gevestigd in Marseille, een bestelling voor
een autoveerboot bij Forges et Chantiers de la Méditerranée, in La Seyne-sur-Mer. De Avenir wordt
hun eerste autoveerboot en het laatste schip dat door het bedrijf wordt besteld. De Avenir, die op 4
november 1965 te wacht werd gezet, werd op 21 juni 1966 te water gelaten en op 25 maart 1967 aan de
"Mixte" opgeleverd (IMO- Internationale Maritieme Organisatie 6614815).
Laten we even teruggaan naar de omstandigheden van zijn officiële presentatie in 1967:
"De Avenir is vandaag ontworpen voor het toerisme van morgen en is een authentieke luxe veerboot
met het hoogste niveau van comfort. Maar het is ook een autoveerboot: de moderne reiziger, die niet
meer zonder zijn auto te vinden is, rijdt rechtstreeks naar binnen."
Het schip is volledig voorzien van airconditioning en ontworpen voor het vervoer van 918 passagiers (376
in de passagiersklasse, 364 op zitplaatsen en 178 in slaapzalen). Het kan 130 voertuigen vervoeren die
toegang hebben tot het schip via een 2,60 meter hoge laadklep aan de achtersteven, of via 6 zijdeuren
(110 voertuigen in de "garage" en 20 voertuigen in het ruim) Passagiers in de cabineklasse hebben de
beschikking over een eetkamer met 200 zitplaatsen, twee lounges, waarvan één met dansvloer, een
lidobar met zwembad, een winkel en een televisiescherm. Passagiers in de economieklasse profiteren
van een bar en een brasserie met een televisiescherm."
De openingscruise van de Avenir, op weg naar de Balearen en Tunis, vond plaats van 14 tot 17 april.
Op 18 april maakte hij zijn eerste commerciële reis van Marseille naar Tunis.
Op 1 juli 1969 werd de Avenir overgedragen aan de Compagnie Générale TransMéditerranéenne (CGTM),
tijdens de fusie van de Compagnie de Navigation Mixte en de mediterrane diensten van de Compagnie
Générale Transatlantique. De Avenir, die dienst verrichtte tussen Frankrijk, Algerije en Tunesië, kwam
voor de laatste keer in oktober 1975 in Marseille aan, waarna hij buiten gebruik werd gesteld en te
koop werd aangeboden. Het schip werd in januari 1976 verkocht aan de Italiaanse maatschappij Trans
Tirreno Express, die hem tussen Italië en Griekenland liet varen onder de naam ESPRESSO CORINTO. De
thuishaven was toen Cagliari.
Het schip werd in 1981 geïmmobiliseerd vanwege de financiële moeilijkheden van TTE en lag bijna drie
jaar stil voordat hij in 1984 werd gekocht door het Panamese bedrijf Marinvest Founds. Omgedoopt tot
SHAHRAZAD (Arabisch: ,شهرزادShhrzad), wordt hij gebruikt om moslimpelgrims naar de Rode Zee te
vervoeren. Op 21 september 1985 kwam er een einde aan zijn carrière toen hij zonk bij Jeddah nadat hij
door brand was verwoest.
CARACTERÍSTICAS
(para la Compagnie de Navigation Mixte, 1967)
Eslora total
130,02 m
Manga
18,28 m
Altura (sobre la línea de
24,78 m
flotación)
Calado medio cargado
5,35 m
Desplazamiento
6277 toneladas
cargado
Motor
2 motores diésel FIAT B 60 10 S
de 10 cilindros, 2 tiempos y con
turbocompresor BBC, tipo VTR 750
Potencia
2 x 7500 CV a 215 rpm
Hélices
2 x 3,5 m de diámetro
Equipado con un estabilizador Blohm and Voss y Siemens con
aletas Elektrofin retráctiles y quillas antirretroceso, el AVENIR
disponía también de hélices de proa, turbinas de agua cuya
función es facilitar las maniobras de atraque y salida.
Velocidad de crucero
21,5 nudos (casi 40 km/h)
Tripulación
129 oficiales y marineros
CARATTERISTICHE
(per la Compagnie de Navigation Mixte, 1967)
Lunghezza totale
130,02 m
Larghezza
18,28 m
Altezza (sopra la linea di
24,78 m
galleggiamento)
Pescaggio medio a pieno
5,35 m
carico
Dislocamento a pieno
6277 Tonnen
carico
Motore
2 motori diesel FIAT B 60 10 S 2
tempi 10 cilindri sovralimentati da
turboventola BBC tipo VTR 750
Potenza
2 x 7500 CV a 215 giri/min
Eliche
2 x 3,5 m di diametro
Dotato di uno stabilizzatore Blohm e Voss e Siemens con pinne
retrattili tipo Elektrofin e chiglie antirollio, AVENIR disponeva
anche di eliche di prua e turbine ad acqua il cui ruolo era facilitare
le manovre di attracco e partenza.
Velocità di crociera
21,5 nodi (quasi 40 km/h)
Equipaggio
129 ufficiali e marinai
KENMERKEN
(voor de Compagnie de Navigation Mixte, 1967)
Totale lengte
130,02 m
Breedte
18,28 m
Hoogte (boven waterlijn)
24,78 m
Gemiddelde diepgang
5,35 m
beladen
Waterverplaatsing
6277 ton
beladen
Motor
2 x 10-cilinder, tweetakt, FIAT B 60 10
S dieselmotoren met BBC-turbo type
VTR 750
Vermogen
2 x 7500 pk bij 215 t/pm
Propellers
2 x 3,5 m diameter
Uitgerust met een stabilisator van Blohm & Voss en Siemens met
intrekbare Elektrofin-vinnen en anti-rolkielen, de Avenir heeft ook
boegschroeven, waterturbines die het aan- en afmeren moeten
vergemakkelijken.
Kruissnelheid
21,5 knopen (bijna 40 km/u)
Bemanning
129 officieren en matrozen
3
Publicidad
