Panasonic WH-UD03JE5 Manual De Instalación página 45

3.
Naprawy podzespołów uszczelnionych
•
Jeżeli zajdzie konieczność naprawy podzespołów uszczelnionych, to wszystkie urządzenia objęte pracami muszą zostać odłączone od zasilania przed
zdjęciem jakichkolwiek pokryw uszczelnionych itp.
•
Jeżeli utrzymanie dopływu prądu do serwisowanych urządzeń jest absolutnie konieczne, to w najbardziej krytycznym punkcie należy zainstalować
mechanizm wykrywania przecieków, który będzie pracować stale w celu ostrzeżenia o sytuacji potencjalnie niebezpiecznej.
•
Szczególną uwagę należy zwrócić na poniższe kwestie, aby podczas pracy elementami elektrycznymi obudowa nie została zmodyfi kowana w sposób
naruszający zabezpieczenia urządzenia. Obejmuje to uszkodzenia kabli, nadmierną liczbę połączeń, zacisków wykonanych niezgodnie z oryginalną
specyfi kacją, uszkodzenia uszczelek, nieprawidłowe zamocowanie dławików itp.
•
Sprawdzić, czy urządzenie jest prawidłowo zamontowane.
•
Sprawdzić, czy uszczelki lub materiały uszczelniające nie uległy degradacji w stopniu uniemożliwiającym dalszą skuteczną ochronę przed penetracją
łatwopalnych oparów.
•
Sprawdzać, czy części wymienne są zgodne ze specyfi kacją producenta.
UWAGA: Stosowanie uszczelniaczy silikonowych może pogorszyć skuteczność niektórych urządzeń do wykrywania nieszczelności.
Przed przystąpieniem do pracy przy urządzeniach w wykonaniu iskrobezpiecznym nie ma konieczności ich odcinania od
instalacji elektrycznej.
4.
Naprawa podzespołów w wykonaniu iskrobezpiecznym
•
Przed zastosowaniem stałych obciążeń indukcyjnych lub pojemnościowych w obwodzie należy sprawdzić, czy dopuszczalne wartości napięcia i natężenia
prądu pracującego urządzenia nie zostaną przekroczone.
•
W atmosferze łatwopalnej prace pod napięciem wolno wykonywać wyłącznie przy urządzeniach w wykonaniu iskrobezpiecznym.
•
Urzadzenie pomiarowe musi posiadać odpowiednie parametry znamionowe.
•
Podzespoły należy wymieniać wyłącznie na części zatwierdzone przez producenta. W razie przecieku, części nie zatwierdzone przez producenta mogą
spowodować zapłon czynnika chłodniczego w atmosferze.
5.
Okablowanie
•
Sprawdzić, czy w środowisku pracy sieć kablowa nie ulegnie nadmiernemu zużyciu wskutek korozji, wysokiego ciśnienia, wibracji, ostrych krawędzi lub
innych czynników.
•
Kontrola powinna również brać pod uwagę wpływ starzenia oraz wibracje generowane stale przez — przykładowo — sprężarki lub wentylatory.
6.
Wykrywanie łatwopalnych czynników chłodniczych
•
Bezwzględnie zakazuje się używania potencjalnych źródeł zapłonu do wykrywania przecieków czynnika chłodniczego.
•
Nie wolno używać latarek halogenowych (lub jakichkolwiek innych detektorów wykorzystujących nieosłonięty płomień).
7.
Poniższe metody wykrywania przecieków są uważane za właściwe dla wszystkich układów chłodniczych.
•
Wyciek nie zostanie wykryty podczas stosowania detektorów o czułości 5 gramów czynnika rocznie lub więcej, pod ciśnieniem wynoszącym
co najmniej 0,25 maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia (> 1,04 MPa, maks. 4,15 MPa). Na przykład uniwersalny detektor wycieków.
•
Elektroniczne detektory przecieków mogą być używane do wykrywania łatwopalnych czynników chłodniczych, jednakże ich czułość może
nie być odpowiednia lub mogą one wymagać ponownej kalibracji.
(Urządzenia do wykrywania przecieków należy skalibrować w obszarze wolnym od wyciekającego czynnika chłodniczego.)
•
Sprawdzić, czy detektor nie jest potencjalnym źródłem zapłonu oraz czy nadaje się do używanego czynnika chłodniczego.
•
Urządzenia do wykrywania przecieków winny być ustawione na procentową wartość LFL czynnika chłodniczego, a ponadto należy je
skalibrować dla używanego czynnika chłodniczego, potwierdzając obecność odnośnej procentowej wartości gazu (maks. 25%).
•
Płyny do wykrywania przecieków mogą być również używane z większością czynników chłodniczych, na przykład przy użyciu metody
pęcherzykowej i fl uorescencyjnej. Nie należy jednak używać detergentów zawierających chlor, gdyż chlor może wejść w reakcję z czynnikiem
chłodniczym i doprowadzić do korozji miedzianych elementów instalacji rurowej.
•
W razie podejrzenia, iż doszło do wycieku, należy usunąć/zgasić wszelkie nieosłonięte płomienie.
•
W razie wykrycia przecieku czynnika chłodniczego, którego usunięcie wymaga zastosowania lutowania twardego, należy odzyskać całość
czynnika chłodniczego z układu, bądź też odizolować go (za pomocą zaworów odcinających) w części układu oddalonej od przecieku.
Aby usunąć czynnik chłodniczy, należy przestrzegać środków ostrożności określonych w punkcie 8.
8.
Demontaż oraz usuwanie
•
W razie ingerencji w obwód chłodniczy w celu dokonania napraw — lub w dowolnym innym celu — należy zastosować powszechnie przyjęte procedury.
Należy jednak pamiętać o stosowaniu najlepszej praktyki w celu zminimalizowania ryzyka związanego z łatwopalnością.
Należy stosować następującą procedurę:
• usunąć czynnik chłodniczy -> • dokładnie oczyścić układ gazem obojętnym -> • opróźnić układ -> • ponownie oczyścić
gazem obojętnym -> • otworzyć obwód poprzez nacięcie lub lutowanie twarde
•
Ładunek czynnika chłodniczego należy odprowadzać i zbierać w odpowiednich butlach gazowych.
•
Układ należy „przepłukać" OFN, aby jednostka stała się bezpieczna. (uwaga: OFN = Oxygen Free Nitrogen (azot beztlenowy), rodzaj gazu obojętnego)
•
Może zajść konieczność kilkakrotnego powtórzenia tego procesu.
•
Do tej czynności nie wolno używać sprężonego powietrza lub tlenu.
•
Układ wymaga przedmuchu. Czynność polega na usunięciu próżni za pomocą azotu beztlenowego, który należy wprowadzać do układu, aż do osiągnięcia
ciśnienia roboczego. Następnie gaz należy upuścić do atmosfery i ponownie wytworzyć próżnię w układzie.
•
Ten proces należy powtarzać, dopóki układ nie będzie całkowicie wolny od czynnika chłodniczego.
•
Po użyciu ostatniego ładunku OFN, należy odpowietrzyć układ do ciśnienia atmosferycznego, aby możliwe było wykonanie w nim prac.
•
Ta czynność jest absolutnie konieczna, jeżeli na instalacji rurowej ma być wykonywane lutowanie twarde.
•
Sprawdzić, czy wylot pompy próżniowej nie znajduje się w pobliżu źródeł zapłonu oraz czy dostępny jest sprawny system wentylacyjny.
9.
Procedura uzupełniania czynnika chłodniczego
•
W przypadku powszechnie przyjętych procedur ładowania należy spełnić poniższe wymagania.
- Urządzenia stosowane do wprowadzania czynnika do układu nie mogą spowodować zanieczyszczenia innymi czynnikami chłodniczymi
- Przewody giętkie i węże powinny być jak najkrótsze, aby ograniczyć do minimum ilość znajdującego się w nich czynnika chłodniczego.
- Cylindry należy trzymać w odpowiedniej pozycji zgodnie z instrukcjami
- Przed naładowaniem układu czynnikiem chłodniczym sprawdzić, czy układ chłodniczy jest uziemiony.
- Odpowiednio oznaczyć układ po zakończeniu ładowania (jeżeli nie został jeszcze oznakowany).
- Zachować daleko posuniętą ostrożność, aby nie przeładować układu chłodniczego.
•
Przed naładowaniem należy wykonać próbę ciśnieniową układu przy użyciu OFN (patrz #7).
•
Po zakończeniu ładowania — ale przed oddaniem układu do eksploatacji — należy przeprowadzić próbę szczelności układu.
•
Przed opuszczeniem lokalizacji należy wykonać uzupełniającą próbę szczelności.
•
Podczas ładowania i opróżniania czynnika chłodniczego może dojść do nagromadzenia ładunków elektrostatycznych, które zagrażają bezpieczeństwu
eksploatacji. Aby uniknąć zagrożenia pożarem lub wybuchem, przed uzupełnieniem/opróżnieniem układu butle i urządzenia z czynnikiem należy uziemić i
wyposażyć w połączenia wyrównawcze.
45