Rys. 9. Wylot powietrza nie może być skierowany na
zewnątrz budynku.
Wlot i wylot powietrza powinny być umieszczone w jak największej
odległości od siebie, np. można je umieścić po przekątnej. Wylot
powietrza powinien być umieszczony wysoko na ścianie lub w suficie
oraz powinien mieć tę samą powierzchnię przekroju co wlot powietrza.
Wylot powietrza powinien być zawsze skierowany do pomieszczenia,
gdzie znajdują się drzwi i wlot powietrza - nigdy nie może być
wyprowadzony na zewnątrz budynku. Powietrze wychodzące z sauny
jest bez przerwy uzupełniane powietrzem pochodzącym
z pomieszczenia znajdującego się obok. Taka metoda termicznej
wentylacji działa, niezależnie od tego czy ciśnienie w sąsiednich
pomieszczeniach jest obniżone czy podwyższone.
Jeśli powyżej sufitu sauny znajduje się wolna przestrzeń to nie należy
jej całkowicie zamykać. Aby wentylować przestrzeń nad sufitem sauny,
należy wywiercić lub wyciąć co najmniej jeden otwór wentylacyjny w
ścianie, gdzie znajdują się drzwi od sauny.
Wersja A: Wylot wentylacyjny przez ścianę sauny (widok z góry). Wylot
usytuowany jest wysoko, przy suficie.
Wersja B: Wylot wentylacyjny wyprowadzony przez wolną przestrzeń
nad sufitem sauny.(widok z boku).
Wersja C: Wylot wentylacyjny przeprowadzony przez kanał pod
sufitem sauny (widok z boku). Kanał wylotowy powinien być
umieszczony w kącie między ścianą a sufitem. Kanał może być
zrobiony z drewnianych płyt i musi mieć te same wymiary co wylot
wentylacyjny.
WAŻNE!
Wylot wentylacyjny nie powinien być skierowany do
pomieszczenia, w którym utrzymuje się niska temperatura. Eliminuje
się w ten sposób ryzyko kondensacji.
Rys. 10. Zalecenia dotyczące konstrukcji sauny:
A. Rama podłogowa, słupy, żerdzie pionowe, rama sufitu.
B. Listwy, krokwie, otwory wentylacyjne.
C. 50 mm wełny mineralnej jako izolacja cieplna, ok. 20 mm
przestrzeni powietrznej pomiędzy ścianą zewnętrzną.
D. Ściany i sufit - panele drewniane o grubości 12 mm. Izolacja o
grubości minimum 50 mm, przy czym zabrania się używać płyt
wiórowych, płyt gipsowych itp.
E. Podłoga powinna być wyłożona antypoślizgową wykładziną z
tworzywa. Wykładzina powinna zachodzić ok. 50 mm do góry pod
panele drewniane.
F. Wlot powietrza powinien być zawsze w pełni otwarty. Istniej
możliwość zainstalowania osłony od strony zewnętrznej.
G. Wylot powietrza może być wyposażony w regulację, w celu
ustawienia strumienia powietrza.
H. Ławki o grubości minimum 22 mm z drewna bez sęków
(ewentualnie lipa, osika).
I. Otwór spustowy (zalecany tylko w saunach publicznych). Nigdy nie
należy umieszczać odprowadzenia wody pod piecem.
Rys. 11. Osłona pieca.
Kamienie oraz górna część pieca nagrzewają się do bardzo wysokiej
temperatury! Aby ograniczyć ryzyko przypadkowego dotknięcia
rozgrzanych kamieni, firma Tylö zaleca zamontowanie osłony dookoła
pieca. Konstrukcja osłony - patrz rysunek.
Kilka praktycznych rad:
• Bezpośrednio w saunie nigdy nie powinien znajdować się spust.
Jedynie sauny publiczne powinny być wyposażone w kanał
połączony ze spustem znajdującym się na zewnątrz sauny
(niepotrzebny jest kanał odprowadzający wodę w saunach
prywatnych).
• Jeżeli w drzwiach sauny lub ścianie znajduje się szyba, dolną listwę
wykończeniową należy pokryć lakierem i uszczelnić połączenie
między szkłem a tą listwą, używając w tym celu wodoodpornego
silikonu. Zabezpiecza to przed wnikaniem wilgoci w drewno.
• Próg sauny oraz drewniane rączki należy pokryć lakierem
kilkakrotnie. Polepsza to wygląd drewna i znacznie upraszcza
czyszczenie. Ławki, listwy dekoracyjne, osłony i oparcia należy
pokryć z dwóch stron specjalną wodoodporną oliwką do saun.
Uwaga: Pozostałe elementy drewniane nie powinny być
impregnowane.
• Używanie drewnianych kratek podłogowych zaleca się tylko w
przypadku gdy podłoga jest śliska. Drewniane kratki podłogowe są
niepraktyczne i wydłużają czas schnięcia rozlanej wody.
• Drewniane wiaderko oraz chochlę należy pokryć lakierem, lub
posmarować specjalną oliwką Tylö do saun. Dzięki temu wiaderko
pozostanie wodoszczelne zaś drewno będzie estetycznie
zabezpieczone. Nigdy nie należy zostawiać wiaderka w saunie po
skończonej kąpieli.
• Przed pierwszą kąpielą w saunie, należy kabinę nagrzać do ok. 90°C
i pozostawić piec przez ok. 1 godzinę w stanie pracy. Ma to na celu
usunięcie z kabiny specyficznego zapachu „nowego" pieca.
• Saunę należy czyścić regularnie. Ławki oraz podłogę należy zmywać
mydłem w płynie, które pozostawia przyjemny zapach.
INFORMACJE OGÓLNE
Rys. 12. Wypełnianie pojemnika kamieniami.
Używać należy wyłącznie specjalnych kamieni do pieców Tylö, gdyż
zwykłe kamienie mogą uszkodzić całe urządzenie grzewcze. Pojemnik
należy uzupełniać sukcesywnie kładąc od dołu aż po sama górę tak, by
wystawały one ok. 50 mm ponad górny brzeg pieca. Nie wolno
ugniatać kamieni, gdy są one już ułożone.
Rys. 13.
Nigdy nie wolno kłaść kamieni na bocznych kanałach powietrznych,
które powodują szybszą cyrkulację powietrza. Kamienie mogą
zablokować swobodny obieg powietrza, co w rezultacie spowoduje
przegrzewanie się pieca i uruchomienie bezpiecznika termicznego.
Należy sprawdzić pojemnik z kamieniami przynajmniej
raz w roku.
Jest to szczególnie ważne w saunach publicznych oraz w saunach
często używanych. Należy wyjąć wszystkie kamienie z pojemnika.
Następnie należy oczyścić dno zbiornika ze wszystkich drobnych
kamyków, żwiru oraz z osadu. Włożyć z powrotem tylko całe
i nieuszkodzone kamienie. Jeśli to konieczne, należy uzupełnić
pojemnik nowymi kamieniami do pieców Tylö.
Zabezpieczenie termiczne.
Piece do sauny Tylö mają wbudowany bezpiecznik termiczny, który
znajduje się w dolnej części pieca. Włącza się on automatycznie, gdy
tylko istnieje ryzyko przegrzania się pieca. Włączenie się bezpiecznika
najczęściej spowodowane jest zła wentylacją sauny lub
nieprawidłowym umieszczeniem pieca. Problem ten może wystąpić
również w przypadku, gdy pojemnik jest nieprawidłowo wypełniony
kamieniami. W takim wypadku należy skontaktować się ze specjalistą,
aby zresetować bezpiecznik termiczny.
Rys. 14. Wbudowany nawilżacz powietrza.
W celu uzyskania pewnej wilgotności powietrza już na początku pracy
pieca, należy przed włączeniem napełnić wodą wbudowany pojemnik
(D, rys. 14 i 15). Pozwala to uzyskać łagodny i przyjemny klimat.
Zwiększona wilgotność stymuluje i przyspiesza proces pocenia się.
Można również dolać kilka kropel esencji aromatycznych do wody w
nawilżaczu.
Uwaga: Nie należy mylić nawilżacza ze zbiornikiem na wodę. Rys.15.
Polewanie kamieni wodą
Czynność tą należy zawsze dokonywać przy użyciu chochli, nigdy
nie wolno polewać szlauchem lub wiaderkiem.
Uwaga: Kamienie muszą być uprzednio rozgrzane.
51