4) MONTAŻ
4.1) MONTAŻ LISTWYZĘBATEJ
4.1.1) LISTWA ZĘBATA NYLONOWA (RYS.8).
Umieścić listwę zębatą na wysokości 102 mm od połowy linii osiowej otworu mocowania do podstawy, na której zostanie umocowana płyta fundamen-
towa; w tym punkcie wykonać odwiert i uliniować M6 bramy. Zachować podziałkę zębów P także między jednym i drugim odcinkiem listwy zębatej; w
tym celu może być użyteczne przyłączenie drugiego kawałka listwy zębatej (Szczegół C)
Przymocować listwę zębatą przy pomocy śrub V, pamiętając, że po zamontowaniu siłownika powinno być około 1 mm luzu między listwą zębatą i kołem
czynnym (zobacz Rys .7); w tym celu należy wykorzystać wgłębienia na listwie zębatej.
4.1.2) LISTWA ZĘBATA Z FE 12X30 MM (RYS.9).
Umieścić w odpowiednim położeniu podkładki odległościowe D i przyspawać je lu przykręcić do bramy na wysokości 135 mm od połowy linii osiowej
otworu mocowania podstawy, na której zostanie umocowana płyta fundamentowa. Przymocować listwę zębatą.
Zachować podziałkę zębów P także między jednym i drugim odcinkiem listwy zębatej; w tym celu może być użyteczne przyłączenie drugiego kawałka
listwy zębatej (Szczegół C)
Przymocować listwę zębatą przy pomocy śrub V, pamiętając, że po zamontowaniu siłownika powinno być około 1 mm luzu między listwą zębatą i kołem
czynnym (zobacz Rys .7); w tym celu należy wykorzystać wgłębienia na listwie zębatej.
4.2) WYKONANIE PŁYTY FUNDAMENTOWEJ
Bardzo istotne jest zapewnienie wymiaru X tak, jak na Rys.2, którego wartość zależy od typu używanej listwy zębatej:
X = 11 mm przy listwie zębatej nylonowej
X = 13 mm przy listwie zębatej stalowej 12x30mm
Przygotować przewód rurowy (Rys.2 -A), przez który będą przechodziły przewody zasilania i połączenia akcesoriów.
Sprawdzić, czy po zakończeniu mocowania płyta fundamentowa jest dokładnie równoległa w stosunku do skrzydła.
4.2.1) PRZYMOCOWAĆ KOŁKAMI ROZPOROWYMI DO CEMENTOWEGO DNA (RYS. 3)
Za pomocą 4 stalowych kołków rozporowych zaciskowych „T" (niewchodzących w skład dostawy) mocno zakotwić płytę fundamentową do podłoża przy
użyciu 4 wkrętów „B" (niewchodzących w skład dostawy), posługując się płytą jako wzornikiem do wykonania otworów.
Przymocować motoreduktor do płyty za pomocą 4 śrub V (M10x70), wraz ze stosownymi płaskimi podkładkami R oraz podkładkami radełkowymi Z, jak
pokazano na rysunku 6.
4.2.2) MOCOWANIE CEMENTEM (RYS. 4-5)
W tym przypadku, po uprzednim przygotowaniu odpowiedniego wykopu fundamentowego, należy zatopić płytę w cemencie, zwracając uwagę na poziom
płyty. Sprawdzić, czy gwintowane wkłady (I) do śrub mocujących są czyste i pozbawione śladów cementu.
Poczekać na zawiązanie się wylewki cementowej.
Przymocować motoreduktor do płyty za pomocą 4 śrub V (M10x70), wraz ze stosownymi podkładkami płaskimi R i podkładkami radełkowymi Z, jak
pokazano na rysunku.
PL
4.2.3) REGULACJA WYSOKOŚCI MOTOREDUKTORA
Za pomocą 4 kołków G można wyregulować wysokość motoreduktora (max 10mm) w stosunku do podstawy fundamentu.
W tym przypadku, PRZED umocowaniem motoreduktora do płyty, należy umieścić 4 kołki regulacyjne G, wkładając do stosownych gniazd na spodzie
motoreduktora 4 nakrętki D.
Następnie, wyregulować wysokość motoreduktora wg indywidualnych potrzeb za pomocą 4 kołków i tylko po wykonaniu tej czynności, zablokować motoreduktor
mocując go solidnie przy użyciu 4 śrub V4 (M10x70), wraz ze stosownymi podkładkami płaskimi R i podkładkami radełkowymi Z, jak pokazano na rysunku 6.
4.3) MONTAŻ ZACISKÓW WYŁĄCZNIKÓW KRAŃCOWYCH (RYS. 10)
Przesunąć ręcznie bramę do położenia otwierania, pozostawiając odstęp od 1 do 3 cm (w zależności od ciężaru bramy) między bramą i ogranicznikiem
mechanicznym A; zamocować zacisk wyłącznika krańcowego S przy pomocy kołków G w taki sposób, żeby mikrowyłącznik ogranicznika końca biegu
F został wciśnięty. Powtórzyć tę samą operację w położeniu zamykania.
Uwaga.: Zacisk wyłącznika krańcowego musi być umieszczony w takim położeniu, żeby pozwalało na zatrzymanie bramy zanim dojdzie ona do ogra-
nicznika mechanicznego.
5) MANEWR RĘCZNY (RYS. 13-14-15)
W przypadku braku energii elektrycznej lub uszkodzenia można otworzyć bramę ręcznie w następujący sposób:
- Po wprowadzeniu klucza osobistego C, należy obrócić go w kierunku przeciwnym do obrotu wskazówek zegara i pociągnąć dźwignię L (otwartej kłódki).
- Siłownik jest teraz odblokowany i można przesunąć bramę ręcznie.
- W celu przywrócenia normalnego działania automatyzmu należy zamknąć dźwignię L i przesunąć ręcznie bramę aż do wysprzęglenia.
6) USTAWIENIE ZAWIESZEK KRAŃCOWEGO WYŁĄCZNIKA POSUWU
Otworzyć ręcznie bramę uchylając ją na szerokość wpadania światła, pomiędzy samą bramą a chwytakiem mechanicznym A, od 1 do 3 cm, w zależności
od ciężaru bramy; po czym zamocować zawieszki krańcowego wyłącznika posuwu S za pomocą trybów G, w taki sposób aby mikrowyłącznik posuwu
był wciśnięty. Powtórzyć czynność podczas zamykania bramy.
7) ZAMONTOWANIE MAGNESOW (BULL 624 TURBO.S LUB AKCESORIA MLS) RYS.12
Magnesy znajdują się wewnątrz specjalnych elementów nośnych (Rys.12-"A"); umieszczone na strzemiączkach wyłącznika krańcowego lub na zębatce,
w momencie przybliżania się do czujników powodują komutację.
7.1) UMOCOWANIE NA STRZEMIĄCZKACH WYŁĄCZNIKA KRAŃCOWEGO
Elementy nośne wyposażone są w skrzydełka zakotwiczenia, które pozwalają na zamocowanie ich do strzemiączek wyłącznika krańcowego, będących
normalnie w wyposażeniu napędu automatycznego, tak jak wskazano na Rys.12-B.
Ten typ zamocowania pozwala na szybką regulację położenia magnesów. Po ustaleniu prawidłowej odległości należy przymocować przy pomocy śruby
położenie elementu nośnego, tak, żeby uniemożliwić jego przemieszczanie się na strzemiączku.
7.2) UMOCOWANIE NA ZĘBATCE
Alternatywnie można zamocować elementy nośne bezpośrednio na zębatce, używając otworów wskazanych na Rys.12-C. Ten tryb nie pozwala na
późniejsze regulacje, tek więc przed ostatecznym zamocowaniem zaleca się wykonanie prób z elementami nośnymi zamontowanymi prowizorycznie.
WAŻNE: Prawidłowa odległość magnesu od czujnika zależy od charakterystyki technicznej instalacji i nie może być ustalona wcześniej, tylko wyznaczona
poprzez wykonanie paru prób.
W tabeli na Rys. 12 podane są – tylko orientacyjnie - odległości zadziałania czujnika (wymiar X) w zależności od odległości K wynoszącej 3 i 35 mm.
W każdym razie odległość K nie powinna przekraczać wartości 35 mm, ponieważ odległość większa od wskazanej nie pozwala na komutację czujnika magnetycznego.
59