Descargar Imprimir esta página

Trix BR 119 Manual Del Usuario página 3

Publicidad

Informations concernant la Locomotive réele : BR E 19
Pour le trafic voyageurs rapide, la Deutsche Reichsbahn Gesel-
lschaft (DRG) favorisait de plus en plus la traction électrique. En
1937, deux locomotives de la série E 19 furent commandées à
chacune des firmes AEG et Siemens/Henschel. Ces machines de-
vaient assurer la liaison électrique prévue entre Berlin et Munich
via Halle. En remorquant un train rapide utilisé à pleine capacité,
la vitesse maximale devait être de 180 km/h et encore de 60 km/h
sur les rampes de la ligne de la «Frankenwald» (forêt franconien-
ne). Les deux firmes conçurent les locomotives sur la base de la
E 18, qui avait déjà fait ses preuves. Les entraînements à ressort
hélicoïdaux furent renforcés et les locomotives E 19 11 et
E 19 12 construites par Henschel/Siemens furent dotées
d'éléments de toiture plus hauts, offrant de la place pour un frein
rhéostatique. La locomotive E 19 01 fabriquée par AEG fut pré-
sentée en 1938 et, après des marches d'essai réussies, intégrée
au service régulier. Les quatre locomotives étaient dotées de
l'élégante livrée rouge caractérisant les locomotives pour trains
rapides et arboraient sur leur front l'emblème d'époque de la
Deutsche Reichsbahn. Les marches d'essai prévues à 225 km/h
ne furent pas réalisées et l'éclatement de la 2nde guerre mondiale
empêcha une autre acquisition de la E 19. Après 1945, les puissan-
tes et rapides locomotives restèrent à l'Ouest et la Deutsche Bun-
desbahn les affecta au dépôt de Nuremberg d'où elles relayaient
Regensburg et, en service interzones, Probstzella, en tant que
locomotives pour trains rapides. La vitesse maximale fut réduite
à 140 km/h, les tabliers furent retirés et la livrée se transforma
en vert-Bundesbahn de l'époque pour certaines locomotives et
en bleu-Bundesbahn pour les autres. Deux de ces intéressantes
locomotives peuvent encore être admirées aujourd'hui. La E 19 01
au musée de la technique de Berlin et la E 19 12 au musée
des transports de Nuremberg.
Informatie van het voorbeeld: BR E 19
De Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft gaf meer en meer de
voorkeur aan de elektrische tractie voor het snelle personen-
verkeer. In 1937 werden bij AEG en Siemens/Henschel elk 2
locomotieven van de serie E 19 besteld. Ze moesten de geplande
elektrische verbinding Berlijn - München, over Halle bedienen.
De maximumsnelheid moest bij 180 km/h liggen en op de hellin-
gen van de Frankenwaldbahn in ieder geval nog 60 km/h met een
volledig beladen sneltrein halen. Beide firma's ontwikkelden de
locs op basis van de beproefde E 18. De Federtopfaandrijvingen
kregen een versterking en de door Henschel/Siemens gebouwde
E 19 11 en E 19 12 kregen hogere dakopbouwen, waar plaats
voor een weerstandsrem was. De door AEG geproduceerde loc
E 19 01 werd in 1938 gepresenteerd en na succesvolle testritten
kwamen ze in de reguliere dienst. Alle vier locomotieven hadden
de elegante rode kleurstelling, die snelle locs kenmerkte en op
de fronten was demonstratief het toenmalige embleem van de
Deutsche Reichsbahn aangebracht. De geplande testritten met
225 km/h vonden niet plaats en het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog verhinderde een volgende aanschaf van de E 19.
Na 1945 verbleven de sterke, snelle locs in het Westen en de
Deutsche Bundesbahn stationeerde ze in Nürnberg, waar-
vandaan ze als sneltreinlocs naar Regensburg en in de interzo-
nale dienst naar Probstzella reden. De maximumsnelheid werd
op 140 km/h gereduceerd, de schorten werden verwijderd en de
kleurstelling veranderde bij menige loc naar het toenmalige Bun-
desbahn-groen en bij de andere naar het Bundesbahn-blauw.
Tegenwoordig kunnen twee van deze interessante locomotieven
nog bewonderd worden. De E 19 01 in het Technikmuseum Berlin
en de E 19 12 in het Verkehrsmuseum Nürnberg.
3

Publicidad

loading

Este manual también es adecuado para:

22606