Lokalizator usterek na ramie A
Nadajnik model FT-103 i odbiornik model
FR-30 są wykorzystywane do wyszukiwania
usterek przewodników metodą bezpośred-
niego połączenia.
Tylko nadajnik model FT-103 może być
użyty do wytyczania tras z lokalizatorami
RIDGID SeekTech® i NaviTrack®. Może się to
odbywać przy pomocy metod połączenia
bezpośredniego oraz indukcyjnego.
1. Potwierdzić, że obszar prowadzenia prac
jest odpowiedni do ich wykonywania
(Zobacz Ogólne zasady bezpieczeństwa).
Pracować na czystych, płaskich, stabil-
nych i suchych powierzchniach. Nie uży-
wać nadajnika stojąc w wodzie.
2. Określić sprzęt właściwy dla zadania,
przejrzeć rozdziały Opis i Dane techniczne.
3. Upewnić się, że cały sprzęt do użycia zo-
stał właściwie sprawdzony i przygotowa-
ny zgodnie z instrukcją obsługi.
Znajdowanie usterek
Dobrą praktyką jest wytyczenie trasy prze-
wodu, zanim podejmie się próbę znalezienia
usterki. Można tego dokonać używając szere-
gu wyposażenia lokalizacyjnego RIDGID. Jeśli
podczas wytyczania trasy przewodnika nastę-
puje niezwykle wysoka strata sygnału, może to
wskazywać na lokalizację uszkodzenia izolacji
przewodnika. Dodatkowo można wykorzystać
wskazówki wizualne i informacje historyczne,
aby pomóc sobie w określaniu położenia prze-
wodnika i potencjalnych usterek.
Gdy trasa przewodnika zostanie określona,
nadajnik FT-103 RIDGID i odbiornik na ramie
A FR-30 mogą zostać wykorzystane do ustale-
nia usterki masowej w izolowanym przewod-
niku. Nadajnik model FT-103 łączy się z izolo-
wanym przewodnikiem i ustanawia przepływ
prądu, prąd wycieka do ziemi przez uszko-
dzenie izolacji i płynie z powrotem do kołka
masowego. Odbiornik model FR-30 wykrywa
przepływ prądu do ziemi przez usterkę w izo-
lacji. Aby wykrywacz usterek na ramie A mógł
działać, przewodnik musi mieć kontakt z zie-
mią - nie będzie on działał z przewodnikami w
korytkach. W ogólności, lokalizator usterek na
ramie A działa najlepiej w kontakcie z ziemią.
Wykorzystanie na żwirze, asfalcie, betonie lub
innej powierzchni może powodować gorsze
działanie.
Siła sygnału przy usterce zależy od ilości prą-
du, która w danym miejscu ucieka. Im większy
ubytek, tym większa siła sygnału.
196
Podłączanie nadajnika
1. Odłączyć wszystkie obciążenia i uzie-
mienia od testowanego przewodnika, a
także od wszystkich sąsiadujących prze-
wodników, aby uniknąć uszkodzenia spo-
wodowanego wysokim napięciem oraz
fałszywych odczytów. Oba zakończenia
powinny być ustalone i odłączone. Odłą-
czenie obu końców przewodnika zmusza
przepływ wszystkich sygnałów nadajnika
przez uszkodzenie, ułatwiając odnalezie-
nie usterki.
2. Włożyć dostarczony kołek masowy w
ziemię. Idealna sytuacja jest wtedy, gdy
kołek masowy jest w jednej linii z prze-
wodnikiem, 3' do 6' (1 m do 2 m) od
końca. Jeśli warunki tego wymagają, ko-
łek masowy może zostać umieszczony z
boku przewodnika. Nie umieszczać kołka
masowego nad przewodnikiem. Nie za-
leca się używania istniejących uziemień,
gdyż mogą one spowodować, że sygnał
może zostać nieumyślnie wprowadzony
do niebadanych przewodów.
Dobre uziemienie powoduje silniejszy
sygnał śledzący. Aby uzyskać dobre uzie-
mienie kołek uziemiający powinien być
jak najgłębiej umieszczony w ziemi. Wil-
gotna ziemia zapewnia lepsze uziemienie
niż sucha. Zwilżenie ziemi wokół kołka
uziemiającego może poprawić uziemie-
nie. Powoduje to obniżenie oporności
obwodu. Jak mokra ziemia wokół kołka
masowego poprawia jakość obwodu, tak
nie wolno używać nadajnika na mokrych
obszarach, gdyż może to zwiększyć ryzy-
ko porażenia prądem.
3. Upewnić się, że nadajnik jest wyłączony.
4. Podłączyć CZARNY przewód testowy do
kołka uziemiającego. Zawsze podłączać
kołek uziemiający w pierwszej kolejności.
5. Podłączyć CZARNY i CZERWONY prze-
wód testowy do nadajnika.
6. Podłączyć CZERWONY przewód te-
stowy do testowanego przewodnika
(patrz Rysunek 9).