Rurkę wewnętrzną i zewnętrzną można położyć obok siebie.
Sitko z ułożonymi na nim częściami rurki należy zanurzyć w przygotowanym roztworze czy-
szczącym.
Po upływie czasu działania (patrz instrukcja stosowania proszku do czyszczenia rurek) na-
leży kilkakrotnie dokładnie spłukać rurkę letnią, czystą wodą (patrz rys. 9). na rurce nie
mogą znajdować się żadne pozostałości środka czyszczącego, gdy jest ona wprowadzana
do otworu tracheostomijnego.
W razie potrzeby, tzn. jeśli np. uporczywe pozostałości wydzielin nie zostały usunięte w
kąpieli czyszczącej, możliwe jest dodatkowe czyszczenie specjalną szczotką do czyszc-
zenia rurek (OPTIBRUSH
, REF 31850 lub OPTIBRUSH
Plus z włóknistym wierzchem,
®
®
REF 31855). Szczotkę do czyszczenia stosować tylko wtedy, gdy rurka jest wyjęta i znajduje
się już poza otworem tracheostomijnym.
Szczotkę do czyszczenia rurki należy zawsze wprowadzać do rurki od strony końcówki
rurki (patrz rys. 11).
Szczotki należy stosować zgodnie z instrukcją i podczas czyszczenia należy zachować
ostrożność, aby nie uszkodzić miękkiego mate-riału rurki.
W przypadku rurek tracheostomijnych z zastawką umożliwiającą mówienie należy przy tym
najpierw odłączyć zastawkę.
Samej zastawki nie wolno czyścić szczotką. W przeciwnym razie ulegnie uszkodzeniu lub
może się ułamać.
Rurkę tracheostomijną dokładnie wypłukać letnią, bieżącą wodą lub przy użyciu jałowego
roztworu soli (0,9% roztwór naCl).
Po czyszczeniu na mokro rurkę należy dobrze wysuszyć czystą i niestrzępiącą się ścier-
eczką.
W żadnym razie nie wolno używać rurek, których funkcjonalność jest naruszona lub które
wykazują uszkodzenia, takie jak np. ostre kra-wędzie lub pęknięcia. W przeciwnym razie
może dojść do obrażeń błon śluzowych w tchawicy. W przypadku wystąpienia widocznych
uszkodzeń nie wolno w żadnym razie stosować rurki.
Wyposażenie dodatkowe (adapter/zastawka umożliwiająca mówienie/nasadka odkrztus-
zania/korek do dekaniulacji) można czyścić w taki sam sposób jak rurkę tracheostomijną.
2. Instrukcja przeprowadzenia dezynfekcji
Dezynfekcję należy przeprowadzać zawsze wtedy, gdy jest to zalecone przez lekarza pro-
PL
wadzącego w związku ze specyficznym obra-zem chorobowym lub w wyniku danej sytuacji
medycznej.
Dezynfekcja jest z reguły zalecana w celu uniknięcia zakażenia krzyżowego i podczas sto-
sowania w opiece stacjonarnej (np. szpital, dom opieki i/lub inne instytucje opieki zdrowot-
nej) w celu ograniczenia ryzyka zakażenia.
UWAGA!
Ewentualnie konieczna dezynfekcja powinna być zawsze poprzedzona dokładnym
czyszczeniem.
W żadnym przypadku nie wolno stosować środków dezynfekcyjnych uwalniających
chlor lub zawierających mocne ługi lub pochodne fenolu. W przeciwnym razie rurka
mogłaby ulec znacznemu uszkodzeniu lub nawet zniszczeniu.
Przed dalszym zastosowaniem rurkę należy schłodzić, aby uniknąć oparzeń.
etapy dezynfekcji
Umieścić srebrną rurkę we wrzącej wodzie (100 stopni Celsjusza lub 212 stopni Fahrenhei-
ta) na 5 do 10 minut w celu dezynfekcji. Srebrna rurka powinna być całkowicie zanurzona
w wodzie.
Po dezynfekcji należy zarówno wewnątrz, jak i zewnątrz bardzo dokładnie spłukać rurki
sterylnym roztworem soli (naCl 0,9 %), a następ-nie wysuszyć je.
Po czyszczeniu na mokro rurkę należy dobrze wysuszyć czystą i niestrzępiącą się ścier-
eczką.
X. PRZECHOWYWANIE / KONSERWACJA
Wyczyszczone rurki, które nie są obecnie używane, należy przechowywać w suchym otoc-
zeniu w czystej puszce z tworzywa sztuczne-go, chroniąc przed kurzem, działaniem promie-
ni słonecznych i/lub wysoką temperaturą.
Po czyszczeniu i ewentualnej dezynfekcji oraz wysuszeniu rurki wewnętrznej należy
natrzeć powierzchnię zewnętrzną rurki wewnętrznej oliwą stomijną, np. chusteczką z
, w celu ułatwienia jej wprowadzania.
oliwą stomijną OPTIFLUID
®
119