1.0 ZASTOSOWANIA
1.1
CEL: Urządzenia samohamowne (SRD) zostały zaprojektowane do wykorzystania jako element indywidualnego systemu zabezpieczenia
przed upadkiem (PFAS). Rysunek 1 ilustruje modele urządzeń SRD omówione w niniejszej instrukcji. Można je wykorzystywać w
większości sytuacji, w których wymagane jest połączenie mobilności pracownika i zabezpieczenia przed upadkiem (np. prace inspekcyjne,
ogólnobudowlane, konserwacyjne, przetwórstwo ropy, prace w przestrzeni ograniczonej itd.).
1.2
NORMY: Urządzenie SRD spełnia wymagania krajowych i regionalnych norm podanych na okładce niniejszej instrukcji. Aby uzyskać dalsze
informacje dotyczące systemów osobistej ochrony przed upadkiem, należy zapoznać się z lokalnymi, stanowymi i krajowymi przepisami
w zakresie BHP (OSHA).
1.3
SZKOLENIE: Niniejsze urządzenie jest przeznaczone do wykorzystania przez osoby przeszkolone w zakresie jego prawidłowego stosowania
i użycia. Do odpowiedzialności użytkownika należy zapewnienie, by osoby te były zaznajomione z niniejszą instrukcją oraz przeszkolone
w zakresie prawidłowego wykorzystania tego urządzenia i dbania o nie. Użytkownicy muszą również mieć świadomość charakterystyki
roboczej, ograniczeń stosowania i konsekwencji niewłaściwego wykorzystania.
1.4
OGRANICZENIA: Zawsze podczas instalowania lub wykorzystywania tego urządzenia należy brać pod uwagę następujące ograniczenia:
•
Udźwig: Urządzenia SRD służą do użytku przez jedną osobę o łącznej wadze (wraz z odzieżą, narzędziami itp.) zgodnej z zakresem
nośności podanym w tabeli 1. Upewnić się, że wszystkie elementy posiadanego systemu są zdolne wytrzymać obciążenie występujące
w przypadku danego zastosowania.
•
Punkt kotwiczący: Konstrukcja kotwicząca urządzenia SRD musi wytrzymać obciążenie do 12 kN (2697 lb). Urządzenia kotwiczące
muszą spełniać wymagania określone w normie EN 795 oraz innych obowiązujących normach w zakresie łączników kotwiczących.
•
Szybkość blokowania: Należy unikać sytuacji, które nie zapewniają wolnej ścieżki upadku. Praca w ograniczonych lub ciasnych
przestrzeniach lub na pochyłej powierzchni może nie zezwolić ciału na osiągnięcie prędkości wystarczającej do zablokowania
urządzenia SRD w razie upadku. Praca na powoli poruszającym się materiale, takim jak piasek czy żwir, może nie pozwolić na
rozwinięcie prędkości wystarczającej do zablokowania urządzenia SRD. Prawidłowe zablokowanie urządzenia SRD wymaga braku
przeszkód.
•
Upadek swobodny: W przypadku zakotwiczenia nad głową urządzenia SRD ograniczają odległość upadku swobodnego do 0,6 m
(2 ft)
. W celu uniknięcia zwiększonych dystansów spadania należy zakotwiczyć urządzenie SRD bezpośrednio nad poziomem pracy.
1
Nie należy nigdy mocować urządzenia SRD do punktu kotwiczenia, w przypadku którego odległość upadku swobodnego będzie
większa niż 1,5 m (5 ft). Należy unikać pracowania w taki sposób, aby linka asekuracyjna mogła się krzyżować lub splątać z linką
innego pracownika. Należy unikać pracy w miejscach, gdzie spadające obiekty mogą uderzyć z linkę asekuracyjną i spowodować
utratę równowagi pracownika lub uszkodzenie linki. Nie wolno pozwalać, by linki asekuracyjne przechodziły pod ramionami lub
pomiędzy nogami. Nigdy nie należy zaciskać ani wiązać węzłów na lince asekuracyjnej czy uniemożliwiać jej zwijanie lub napinanie.
Należy unikać luzów na lince. Nie należy przedłużać urządzenia SRD przez dopinanie linki bezpieczeństwa lub podobnego
komponentu bez skonsultowania się z firmą 3M.
•
Upadki w wyniku zakołysania: Upadki w wyniku zakołysania zdarzają się, gdy punkt kotwienia nie jest umieszczony bezpośrednio
nad punktem, w którym występuje upadek. Siła uderzenia w obiekt podczas upadku w wyniku zakołysania może spowodować
poważne obrażenia (patrz rysunek 3A). Należy zminimalizować zagrożenie upadku w wyniku zakołysania, pracując tak blisko punktu
kotwiczącego, jak to możliwe (rysunek 3B). Praca z dala od punktu kotwiczącego (rysunek 3C) spowoduje większe oddziaływania
upadku w wyniku zakołysania oraz zwiększenie wymaganej wolnej przestrzeni podczas upadku (FC).
•
Wolna przestrzeń podczas upadku: Na rysunku 3B przedstawiono obliczenie wolnej przestrzeni podczas upadku. Wolna przestrzeń
podczas upadku (FC) to suma upadku swobodnego (FF), odległości wyhamowania (DD) oraz współczynnika bezpieczeństwa (SF):
FC = FF +DD + SF. Współczynnik bezpieczeństwa obejmuje przesunięcie klamry typu D oraz rozciągnięcie szelek bezpieczeństwa.
Wartości wolnej przestrzeni podczas upadku zostały obliczone oraz przedstawione na rysunku 4. Dla wszystkich wartości na rysunku
4 zastosowano współczynnik bezpieczeństwa wynoszący 1 m (3,28 ft).
Na rysunku 4 przedstawiono wolną przestrzeń podczas upadku na podstawie odległości poziomej (H) i pionowej (V) między
połączeniem grzbietowym SRD a punktem kotwiczącym. Każda pozioma linia siatki na wykresie reprezentuje pionową odległość od
punktu kotwiczącego. Każda pionowa linia siatki na wykresie reprezentuje poziomą odległość od punktu kotwiczącego. Wartość wolnej
przestrzeni podczas upadku (FC) jest określana na podstawie strefy (linie paraboliczne), w której przecinają się poziome (H) i pionowe
(V) linie siatki. Przykład na rysunku 4 przedstawiono sposób określania wymaganej wartości wolnej przestrzeni podczas upadku (FC)
dla podanych odległości pionowych (V) i poziomych (H).
;
Zmienne punkty kotwiczące: Wartości wolnej przestrzeni podczas upadku podane na rysunku 4 bazują na zakotwiczeniu
do sztywnego, nieruchomego punktu mocowania. W przypadku kotwiczenia do poziomej linki asekuracyjnej (HLL) lub punktu
kotwiczącego, który może się przemieszczać, przesuwać lub odkształcać w trakcie upadku, wartości wolnej przestrzeni podczas
upadku podane na rysunku 4 nie będą miały zastosowania. Należy odwołać się do instrukcji linki HLL lub punktu kotwiczącego w
celu uzyskania dodatkowych informacji dotyczących wolnej przestrzeni podczas upadku, ugięć i/lub odkształceń
;
Klęczenie i kucanie: Wykres wolnej przestrzeni pokazany na rysunku 4 został przygotowany z założeniem, że pracownik
znajduje się w pozycji stojącej. Jeżeli pracownik będzie klęczeć lub kucać, potrzebne jest dodatkowe 0,9 m (3 ft) wolnej przestrzeń
podczas upadku.
;
Nie należy nigdy kotwiczyć poniżej poziomu stóp: Nie wolno nigdy mocować do punktu kotwiczącego poniżej poziomu
stóp.
•
Zagrożenia: Użytkowanie tego sprzętu w obszarach, w których występują zagrożenia może wymagać zastosowania dodatkowych
środków ostrożności w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa obrażeń użytkownika lub uszkodzenia sprzętu. Zagrożenia mogą
obejmować między innymi: wysoką temperaturę, żrące substancje chemiczne, środowiska powodujące korozję, linie wysokiego
napięcia, wybuchowe lub toksyczne gazy, maszyny w ruchu lub materiały znajdujące się u góry, które mogą spaść i zetknąć się z
użytkownikiem lub systemem zabezpieczenia przed upadkiem. Należy unikać prowadzenia prac w taki sposób, by linka asekuracyjna
mogła się krzyżować lub splątać z linką innego pracownika. Należy unikać prowadzenia prac w miejscach, gdzie jakiś obiekt może
upaść i uderzyć z linkę asekuracyjną, powodując utratę równowagi pracownika lub uszkodzenie linki. Nie wolno pozwalać, by linki
asekuracyjne przechodziły pod ramionami lub pomiędzy nogami.
•
Ostre krawędzie: Ostre krawędzie, z którymi linka asekuracyjna SRD może zetknąć się podczas upadku, muszą mieć minimalny
promień 0,3 cm (0,125 in). Tam, gdzie nie można uniknąć kontaktu z ostrą krawędzią, należy ją przykryć materiałem ochronnym.
1 Upadek swobodny: Prawidłowe zastosowanie urządzenia SRD, gdy użytkownik pracuje bezpośrednio pod punktem kotwiczenia oraz bez luzu na lince asekuracyjnej,
pozwala wyeliminować ryzyko upadku swobodnego. Dopuszczalne lokalizacje punktów kotwiczących są przedstawione na rysunku 4.
217