Beurer BF 1000 Super Precision Instrucciones De Uso página 143

Masa kostna
Nasze kości, podobnie jak reszta naszego ciała, podlegają naturalnym procesom wzrostu, de-
gradacji i starzenia. Ilość masy kostnej zwiększa się szybko w okresie dzieciństwa i osiąga wartość
maksymalną w wieku 30–40 lat. Z wiekiem ubywa tkanki kostnej. W wyniku stosowania zdrowej diety
(bogatej w wapń i witaminę D) i dzięki regularnym ćwiczeniom fizycznym można w pewnym stopniu
zapobiec degradacji masy kostnej. Przez celowe budowanie mięśni można dodatkowo zwiększyć
stabilność swojego układu kostnego. Należy uwzględnić to, że waga wskazuje zawartość minerałów
w kościach. Na masę kostną mamy niewielki wpływ. Jednak w niewielkim stopniu może się ona
zmieniać w zależności od pewnych czynników (takich jak masa, wzrost, wiek, płeć). Nie istnieją uzna-
ne wytyczne ani zalecenia.
Uwaga
Nie myl masy kostnej z gęstością kości. Gęstość kości można określić tylko na podstawie badań
medycznych (np. tomografii komputerowej, USG). W związku z tym nie można wyciągać wniosków
o zmianach w kościach i ich twardości (np. o osteoporozie), bazując na wynikach pomiaru tej wagi.
BMR
Podstawowa przemiana materii (BMR = Basal Metabolic Rate) to ilość energii potrzebna organizmo-
wi w stanie całkowitego spoczynku do utrzymania podstawowych funkcji życiowych (np. w trakcie
24-godzinnego odpoczynku w łóżku). Ta wartość zależy głównie od masy, wzrostu i wieku. W przy-
padku wagi diagnostycznej wskaźnik ten jest wyświetlany w jednostce kcal/dzień i obliczany na po-
dstawie naukowo uznanego wzoru Mifflin-St.Jeor.
Jest to niezbędna ilość energii dla organizmu, którą należy dostarczyć z pożywieniem. Długotrwale
dostarczanie zbyt małej ilości energii może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie.
AMR
Czynna przemiana materii (AMR = Active Metabolic Rate) to ilość energii, jaką organizm zużywa
w ciągu dnia w stanie aktywnym. Zużycie energii przez ludzki organizm zwiększa się wraz ze wz-
rostem aktywności fizycznej i jest mierzone na wadze diagnostycznej przez wprowadzony stopień
aktywności (1–5).
Aby utrzymać aktualną masę ciała, należy uzupełniać zużytą energię, dostarczając ją do organiz-
mu w postaci jedzenia i picia. Jeżeli przez dłuższy czas ilość dostarczanej energii jest mniejsza niż
zużywana, organizm pobiera brakującą energię głównie z odłożonej tkanki tłuszczowej. Powoduje
to spadek masy ciała. Jeżeli jednak przez długi okres organizm przyjmuje większą ilość energii, niż
wynika to z obliczonej czynnej przemiany materii (AMR), nie może spalić nadmiaru energii, w związku
z czym jest on przechowywany w postaci tkanki tłuszczowej, powodując zwiększenie masy ciała.
Związek pomiędzy wynikami a długością czasu obserwacji
Należy pamiętać, że tylko tendencje długoterminowe odgrywają istotną rolę. Krótkotermino-
we wahania masy ciała w ciągu kilku dni są zazwyczaj uwarunkowane utratą płynów.
Interpretację wyników przeprowadza się na podstawie zmiany całkowitej masy ciała oraz procen-
towej zawartości tkanki tłuszczowej, mięśniowej i wody, a także okresu, w jakim zmiany te mały
miejsce. Należy odróżnić szybkie zmiany (w ciągu kilku dni) od zmian średnioterminowych (tygodnie)
i długoterminowych (miesiące).
Podstawową zasadą jest to, że krótkoterminowe zmiany w masie reprezentują prawie wyłącznie
zmiany w zawartości wody, podczas gdy średnio-i długoterminowe zmiany mogą mieć wpływ na
zawartość tłuszczu i mięśni.
• Jeżeli w krótkim czasie nastąpi spadek masy ciała, a ilość tkanki tłuszczowej wzrasta lub pozosta-
je na takim samym poziomie, jest to oznaka tylko ubytku wody – na przykład po treningu, saunie
lub po szybkim spadku masy ciała w wyniku restrykcyjnej diety odchudzającej.
• Jeśli masa ciała zwiększa się w średnim czasie, a ilość tkanki tłuszczowej spada lub pozostaje na
takim samym poziomie, może to oznaczać zwiększenie cennej masy mięśniowej.
143