58
10) Ciśnienie próbne.
11) Objętości powierzchni.
12) Grupa mediów.
13) Informacje dla odbiorcy.
14)* Możliwe sposoby podłączenia.
15) Kod paskowy.
16) Miejsce na oznakowanie.
*) Szkic na tabliczce znamionowej wskazuje możliwe lokalizacje i
podłączenia zależnie od montażu wymiennika ciepła.
Uwaga: Instalacja i obsługa wymiennika ciepła powinna
odbywać się w taki sposób, aby nie narazić zdrowia
pracowników i nie spowodować szkód materialnych.
Uwaga: Jeśli nie podano żadnych dodatkowych zastrzeżeń, to w
przypadku zastosowania wymiennika do celów chłodniczych,
stosowanie zwykłych czynników chłodniczych, takich jak substancje
HFC i HCFC, powinno odbywać się zgodnie z załączonymi
informacjami. W przypadku użycia substancji łatwopalnych,
toksycznych lub nie-bezpiecznych (jak na przykład węglowodory)
należy się bezwzględnie porozumieć z producentem wymienników.
W kontakcie z powyższymi substancjami należy zastosować
odpowiednie środki ostrożności. Więcej informacji można uzyskać
na stronie internetowej dostawcy.
Montaż
Zainstalowany wymiennik ciepła powinien być wyposażony w
aparaturę chroniącą go przed ciśnieniem i temperaturą które
przekraczają minimalne i maksymalne dopuszczalne wartości
podane na tabliczce znamionowej.
W celu zapewnienia najbardziej wydajnej pracy wymiennik należy
podłączyć w taki sposób aby media przepływały w przeciwnych
kierunkach (przepływ przeciwprądowy). Podczas prac montażowych
należy mieć na uwadze ryzyko powstania pożaru, a więc należy zwrócić
uwagę na stosowną odległość od substancji łatwopalnych.
Zastosowanie jako chłodnica – Rysunek A1 przedstawia montaż z
przyłączeniami albo od przodu albo od tyłu. Rysunek B1
przedstawia kondensator.
Rysunek C1 przedstawia "prawdziwe", dwuobiegowe wymienniki
ciepła które mają jeden obieg wody i dwa niezależne obiegi czynnika
chłodniczego. Jeśli nie zostało podane inaczej, obieg czynników
chłodniczych odbywa się po przekątnej. Doprowadzenie czynnika
chłodzącego przyłączone jest za pomocą przyłącza lutowanego (lub
Rotalock), w przypadku parownika wlot jest u dołu. Zawór rozprężny
powinien się znajdować w odległości co najmniej 150–200 mm od
podłączenia w punkcie S3. Należy unikać połączeń kolankowych
pomiędzy zaworem rozprężnym a podłączeniem. W zależności od
tego w jaki sposób wymiennik będzie zamontowany należy zamówić
urządzenie z odpowiednio ustawionym podłączeniem cieczy (wody),
to znaczy (S1, S2) lub (T1, T2).
Zamocowanie
Małe wymienniki ciepła (o wadze 1–6 kg) mogą być montowane
bezpośrednio na przewodach rurowych, jeśli rury są mocne i
sztywne (Rysunek A2). Większe wymienniki powinny być mocowane
przy pomocy wsporników (Rysunek D2) przeznaczonych dla danego
typu urządzenia (wyposażenie), lub przy pomocy pasów (Rysunek
C2), lub też za pomocą specjalnych śrub (Rysunek B2). Śruby
przeznaczone do mocowania mogą być na specjalne zamówienie
przylutowane z przodu bądź z tyłu urządzenia. Dla śrub M8 moment
dokręcania wynosi 10–12 Nm, a dla śrub M10 22–25 Nm.
Jeśli występuje ryzyko wibracji, należy zastosować mocowanie
antywibracyjne, jak na Rysunku A2. Wymienniki z dystrybutorem
czynnika chłodniczego powinny być mocowane tak, aby dystrybutor
znajdował się na dole. W przypadku większych urządzeń dostępne
są nóżki i zaczepy do podnoszenia. Akcesoria te powinny być
montowane jak na Rysunku D2.
Nota bene: Wszystkie przewody rurowe powinny być dobrze
zakotwiczone i nie powinny obciążać przyłączy wymiennika.
Nota bene: W przypadku parownika, oraz wszędzie tam, gdzie
występuje przemiana fazowa czynnika, wymienniki powinny być
montowane pionowo.
Przyłącza (Rysunek 3)
Przyłącze gwintowe – Rury łączy się przy pomocy klucza
dynamometrycznego, zwracając szczególną uwagę na zalecane
limity. Niektóre modele mogą być dostarczone z połączeniem
rurowym z zaciskaną tuleją rurową. Przyłącze lutowane – Oczyścić
powierzchnie poprzez oszlifowanie i odtłuszczenie. Do lutowania
należy użyć odpowiedniego rodzaju metalu, dostosowanego do
lutowanych powierzchni, przestrzegając dokładnie zalecanych
temperatur lutowania.
Przyłącze spawane – spawanie metodą TIG lub MIG.
Nota bene: Należy chronić wymiennik przed przegrzaniem. W
przypadku lutowania lub spawania, należy okręcić połączenie mokrą
szmatą. Zbyt wysoka temperatura może doprowadzić do
wytopienia się wewnątrz wymiennika metalu spomiędzy
zlutowanych ze sobą płyt.
Zamarzanie
Przy niskich temperaturach należy mieć na uwadze ryzyko
zamarzania. Wymienniki które nie są w użyciu powinny być
opróżnione i dokładnie osuszone, aby zapobiec zamarzaniu.
Nota bene: Przy pracy w niskich temperaturach, aby zapobiec
uszkodzeniu wymiennika w wyniku zamarznięcia, medium powinno
zawierać substancje zapobiegające zamarzaniu.
Nota bene: Zaleca się używanie filtra jako ochrony przed
przedostaniem się drobnych zanieczyszczeń. W przypadku
wątpliwości należy skontaktować się z przedstawicielem, lub
przejrzeć informacje na temat danego produktu na stronie
internetowej dostawcy.
Nota bene: Zastosowanie wymiennika jako parownika (Rysunek 4)
– Należy korzystać z termostatu i czujnika przepływu, aby
zapewnić stały przepływ wody przed, podczas i po pracy
kompresora.
– Nie stosować „wypompowywania", czyli opróżniania
59