pol
normach europejskich lub niemieckich (DIN EN 806-4)." Każda dezynfekcja
obciąża materiały i elementy instalacji wody pitnej, co grozi uszkodzeniem
instalacji.
„Jeżeli dezynfekcja chemiczna jest przeprowadzana odcinkami, dezynfekowane
odcinki przewodu należy oddzielić od pozostałej części instalacji wody pitnej.
Otwieranie kolejno miejsc poboru dezynfekowanego odcinka instalacji zapewnia,
że środek do dezynfekcji dotrze do całego odcinka." „Pod koniec czasu działania
we wszystkich miejscach poboru celem zapewnienia właściwego stopnia
dezynfekcji należy zapewnić stężenie minimalne zależne od stężenia wyjścio-
wego środka do dezynfekcji oraz czasu działania. Należy je sprawdzić co
najmniej w każdym najbardziej oddalonym od punktu dozowania miejscu poboru
poszczególnych pionów."
„Po zakończeniu dezynfekcji instalacji wody pitnej użyty roztwór do dezynfekcji
musi zostać usunięty w taki sposób, by nie spowodował szkód w środowisku.
Działanie utleniające środka do dezynfekcji można wyeliminować dodając
środki redukujące. Ponadto należy przestrzegać wartości pH i w razie potrzeby
ją skorygować."
Zalecane stężenie użytkowe dla roztworu do dezynfekcji w przypadku nadtlenku
wodoru H
O
to 150 mg H
2
2
Instrukcja „Płukanie, dezynfekowanie i uruchamianie instalacji wody
pitnej" (sierpień 2014) wydana przez Zentralverband Sanitär Heizung
Klima (ZVSHK), Niemcy.
Dla Niemiec należy przestrzegać: „Po zakończeniu dezynfekcji cały system we
wszystkich miejscach poboru należy płukać do momentu, aż w miejscu przesyłu
(przeważnie licznik wody) zmierzone stężenie środka do dezynfekcji we
wszystkich miejscach poboru zostanie ponownie osiągnięte lub spadnie poniżej
wymaganego poziomu".
Podczas usuwania należy przestrzegać: „Jeżeli użyta do dezynfekcji instalacji
woda ma zostać spuszczona do przewodu odprowadzającego lub kanału
ściekowego, należy poinformować o tym właściwy organ a wodę wolno spuścić
dopiero po uzyskaniu zgody tegoż organu." „Dzięki szybkiemu rozkładowi
usuwanie nadtlenku wodoru i wprowadzenie go do kanalizacji nie stanowi
problemu."
Dla płukanych odcinków w europejskiej normie EN 806-4:2010 oraz instrukcji
„Płukanie, dezynfekowanie i uruchamianie instalacji wody pitnej" (sierpień 2014)
wydanej przez Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK), Niemcy, okre-
ślono długość maksymalną przewodu na 100 m. Dla takiej długości w przypadku
przewodu rurowego ½" ze stali ocynkowanej potrzebne jest ok. 20 l a w przy-
padku przewodu rurowego 1 ¼" ok. 100 l roztworu do dezynfekcji (patrz rys.
6: Pojemność w l/m różnych rur).
W zależności od pojemności poszczególnych odcinków rur przy użyciu jednej
butelki roztworu do dezynfekcji REMS Peroxi Color (patrz akcesoria 1.2. numery
katalogowe) można zdezynfekować nawet kilka odcinków rur. Zaleca się
jednakże, by otwartą butelkę nie używać dłużej niż jeden dzień, ponieważ z
czasem spada stężenie roztworu do dezynfekcji.
Otworzyć butelkę (21) i wlać dołączony barwnik (butelka 20-ml) bezpośrednio
przed rozpoczęciem procedury dezynfekcji do butelki (21). Zamknąć butelkę,
następnie potrząsnąć, aby barwnik wymieszał się równomiernie z nadtlenkiem
wodoru.
PRZESTROGA
Barwnik nie jest niebezpieczny dla zdrowia, jednakże jest bardzo intensywny
i daje się z trudem usunąć ze skóry oraz odzieży. Z tego powodu należy ostrożnie
przelewać barwnik do butelki.
Butelkę zamontować w jednostce dezynfekującej i czyszczącej jak pokazano
na rys. 7 (21). Wybrać punkt menu dezynfekcja. Ten punkt menu jest dostępny
począwszy od wersji oprogramowania 2.0, które można pobrać pod adresem
www.rems.de → Do pobrania → Oprogramowanie wgrać z nośnika USB do
układu sterowania REMS Multi-Push. W razie potrzeby program 3.1.1. Wybrać
płukanie wodą (bez dopływu powietrza). Podczas procedury napełniania
wszystkie miejsca poboru instalacji wody pitnej należy otwierać kolejno,
począwszy od najbardziej oddalonego, aż zabarwiony roztwór do dezynfekcji
zacznie wypływać w danym miejscu poboru. W razie ciemnego otoczenia w
miejscu poboru zaleca się, by za wypływem umieścić białe tło (np. kartkę
papieru), aby móc lepiej rozpoznać roztwór do dezynfekcji.
Na zakończenie procedury dezynfekcji lub w celu wymiany butelki należy
zamknąć dopływ jednostki do dezynfekcji i czyszczenia przed REMS Multi-Push
oraz odpływ do instalacji wody pitnej. Następnie należy powoli zdemontować
butelkę (21), aby zredukować nadciśnienie.
Po upływie 24-godzinnego czasu działania (zalecanego przez Zentralverband
Sanitär Heizung Klima (ZVSHK), Niemcy oraz przez Deutscher Verein des
Gas- und Wasserfaches (DVGW)) roztwór do dezynfekcji należy wypłukać z
instalacji wody pitnej przy użyciu REMS Multi-Push. W tym celu należy ponownie
otworzyć kolejno wszystkie miejsca poboru począwszy od najbliżej położonego,
aż przestanie wypływać zabarwiony roztwór do dezynfekcji.
Dodatkowo można użyć testów paskowych do sprawdzenia stężenia nadtlenku
(akcesoria, patrz 1.2. Numery katalogowe).
NOTYFIKACJA
Wężów użytych do dezynfekcji/czyszczenia/konserwacji nie należy używać do
prób ciśnieniowych z użyciem wody oraz płukania instalacji wody pitnej.
136
O
/ l i czas działania 24 h.
2
2
3.3. Program - Próba ciśnieniowa instalacji wody pitnej z użyciem sprężonego
powietrza
OSTRZEŻENIE
W przypadku Niemiec w instrukcji „Próby ciśnieniowe instalacji wody pitnej z
użyciem sprężonego powietrza, gazu obojętnego lub wody" (styczeń 2011)
wydanej przez Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK), Niemcy, w
punkcie „3.1 Informacje ogólne" w odniesieniu do krajowych postanowień ustala
się:
„Z powodu ściśliwości gazów podczas przeprowadzania prób ciśnieniowych
z użyciem powietrza ze względów fizycznych oraz bezpieczeństwa technicznego
należy przestrzegać przepisów w sprawie zapobiegania wypadkom „Praca na
instalacjach gazowych" oraz normy „Przepisy techniczne dla instalacji gazowych
DVGW-TRGI". Z tego powodu w porozumieniu z właściwym stowarzyszeniem
branżowym oraz w oparciu o powyższą normę wartość ciśnień kontrolnych
ustalono na maks. 0,3 MPa/3 bar/43,5 psi, jak w przypadku prób obciążeniowych
i ciśnieniowych dla instalacji gazowych. Tym samym zostają spełnione przepisy
krajowe."
Należy przestrzegać i stosować się do obowiązujących w miejscu użyt-
kowania krajowych postanowień w sprawie bezpieczeństwa, zasad
i przepisów.
Przed przystąpieniem do próby ciśnieniowej z użyciem sprężonego powietrza
należy koniecznie sprawdzić, czy sprawdzana instalacja wytrzyma ustawione/
wybrane ciśnienie kontrolne „p refer".
W rozdziale 6. normy EN 806-4:2010 wskazuje się m. in. na: „Instalacje
w obrębie budynków wymagają przeprowadzenia próby ciśnieniowej. Można
ją przeprowadzić z użyciem wody lub jeżeli pozwalają na to krajowe przepisy
z użyciem czystego, niezaolejonego powietrza przy małym ciśnieniu lub gazów
obojętnych. Należy pamiętać o możliwych zagrożeniach ze strony dużego
ciśnienia gazu lub powietrza w systemie." Norma EN 806-4:2010 oprócz tej
wskazówki nie zawiera żadnych kryteriów kontrolnych dla prób z użyciem
sprężonego powietrza.
Opisane poniżej próby oraz zapisane w REMS Multi-Push wartości domyślne
odpowiadają obowiązującej w Niemczech instrukcji „Próby ciśnieniowe instalacji
wody pitnej z użyciem sprężonego powietrza, gazu obojętnego lub wody"
(styczeń 2011) wydanej przez Zentralverband Sanitär Heizung Klima (ZVSHK),
Niemcy. Należy uwzględnić ewentualne zmiany w podanej wyżej instrukcji w
przyszłości lub obowiązujące w miejscu użytkowania postanowienia, zasady
oraz przepisy i skorygować wartości domyślne odpowiednio do zmienionych
kryteriów kontrolnych (przebiegi, ciśnienia i czasy kontrolne).
Programy można w dowolnej chwili przerwać przyciskiem Esc (10). Wszystkie
zawory zostają wówczas otwarte a ciśnienie w instalacji zredukowane. Próby
zostają zapisane, chociaż w pliku pojawia się „Anulowanie".
3.3.1. Próba szczelności z użyciem sprężonego powietrza (ZVSHK)
Ciśnienie kontrolne 150 hPa (150 mbar)
Przebieg programu ↑ ↓ (8):
1. Próba ciśnieniowa \ Enter
2. Próba ciśnieniowa z użyciem sprężonego powietrza \ Enter
3. Próba szczelności \ Enter
4. Sprawdzić a w razie potrzeby zmienić wartość domyślną zadanego ciśnienia
kontrolnego (p refer) (11) \ ↓
5. Sprawdzić a w razie potrzeby zmienić wartość domyślną stabilizacji (t stabi)
(11) \ ↓
6. Sprawdzić a w razie potrzeby zmienić wartość domyślną czasu próby
(t test) (11) \ Enter
7. Aktualne ciśnienie kontrolne (p actual) zostaje zrównane z zadanym
ciśnieniem kontrolnym (p refer) \ Enter
8. Czas stabilizacji/oczekiwania (t stabi) płynie, po jego upływie aktualne
ciśnienie kontrolne (p actual) zmienia się w zadane ciśnienie kontrolne
(p refer). Za pomocą Enter czas stabilizacji/oczekiwania można zakończyć
przed czasem, czas próby (t test) rozpoczyna się natychmiast (\ Esc =
anulowanie).
9. Wskazania na ekranie: zadane ciśnienie kontrolne (p refer), aktualne
ciśnienie kontrolne (p actual), różnicowe ciśnienie kontrolne (p diff), czas
próby (t test) \ Enter
10. Esc >> Menu startowe \ Zarządzanie pamięcią, przenoszenie danych >>
3.6
3.3.2. Próba obciążeniowa z użyciem sprężonego powietrza ≤ DN 50 (ZVSHK)
Ciśnienie kontrolne 0,3 MPa (3 bar)
Przebieg programu ↑ ↓ (8):
1. Próba ciśnieniowa \ Enter
2. Próba ciśnieniowa z użyciem sprężonego powietrza \ Enter
3. Próba obciążeniowa ≤ DN 50 \ Enter
Dalszy sposób postępowania patrz próba szczelności 4 do 10.
3.3.3. Próba obciążeniowa z użyciem sprężonego powietrza > DN 50 (ZVSHK)
Ciśnienie kontrolne 0,1 MPa (1 bar)
Przebieg programu ↑ ↓ (8):
1. Próba ciśnieniowa \ Enter
2. Próba ciśnieniowa z użyciem sprężonego powietrza \ Enter
3. Próba obciążeniowa > DN 50 \ Enter
Dalszy sposób postępowania patrz próba szczelności 4 do 10.
pol