Descargar Imprimir esta página

Kimberly-Clark MIC-KEY G Instrucciones De Uso página 33

Publicidad

Idiomas disponibles
  • MX

Idiomas disponibles

  • MEXICANO, página 11
Zestaw do wprowadzania zgłębników do gastrostomii K
p
Stosować z: Zgłębnikiem do żywienia przez niskoprofilową gastrostomię MIC-KEY*
Zawartość zestawu:
Zestaw kotwiczący ze sztyftami teowymi SAF-T-PEXY*
Kleszczyki hemostatyczne
Prowadnik
Prowadnica
Sposób użycia:
Zestaw do wprowadzania zgłębników do żywienia przez gastrostomię Kimberly-Clark* MIC-KEY* ułatwia implantację zgłębników do żywienia przez
gastrostomię
Przeciwwskazania:
Uwaga: Przed otwarciem sprawdzić, czy opakowanie jest nienaruszone. Nie należy używać, gdy opakowanie jest uszkodzone lub naruszona jest bariera
sterylna.
Niektórymi przeciwwskazaniami do stosowania zestawu są: obecność płynu w jamie otrzewnej, wklinowanie okrężnicy, nadciśnienie wrotne, żylaki
dna żołądka, zapalenie otrzewnej, zachłystowe zapalenie płuc oraz znaczna otyłość.
OSTRZEŻENIE: NIE NALEŻY PONOWNIE UŻYWAĆ, PRZETWARZAĆ LUB PONOWNIE STERYLIZOWAĆ TEGO URZĄDZENIA MEDYCZNEGO.
PONOWNE UŻYCIE, PRZETWORZENIE LUB PONOWNA STERYLIZACJA MOŻE 1) MIEĆ NIEKORZYSTNY WPŁYW NA ZNANE WŁAŚCIWOŚCI
ZGODNOŚCI BIOLOGICZNEJ URZĄDZENIA, 2) UPOŚLEDZIĆ INTEGRALNOŚĆ STRUKTURALNĄ URZĄDZENIA, 3) SPOWODOWAĆ, ŻE
URZĄDZENIE NIE BĘDZIE PRACOWAŁO ZGODNIE Z PRZEZNACZENIEM, LUB 4) STWORZYĆ RYZYKO SKAŻENIA I SPOWODOWAĆ
PRZENIESIENIE CHOROBY ZAKAŹNEJ PROWADZĄCEJ DO URAZU PACJENTA, SCHORZENIA LUB ŚMIERCI.
Sugerowana procedura implantacji pod kontrolą radiologiczną:
Ostrzeżenie: Należy sprawdzić instrukcje dotyczące stosowania glukagonu we wlewie dożylnym, tempa podawania i zalecenia
odnośnie postępowania u pacjentów przyjmujących preparaty insuliny.
Uwaga: Kontrast może być podany doustnie lub przez zgłębnik nosowo-żołądkowy wieczorem w dniu poprzedzającym zabieg, lub bezpośrednio przed
zabiegiem może być wykonany wlew doodbytniczy w celu zakontrastowania poprzecznicy.
1. Ułożyć pacjenta na plecach.
2. Przygotować pacjenta i podać mu środki uspakajające zgodnie z protokołem klinicznym.
3. Upewnić się, że lewy płat wątroby nie znajduje się nad dnem lub trzonem żołądka.
4. Zidentyfikować przyśrodkowy brzeg wątroby za pomocą obrazowania CT lub USG.
5. Można podać 0,5 do 1,0 mg glukagonu we wlewie dożylnym, aby ograniczyć perystaltykę żołądka
6. Za pomocą zgłębnika nosowo-żołądkowego wprowadzić do żołądka powietrze; zazwyczaj należy wprowadzić 500 do 1000 ml lub objętość
potrzebną do osiągnięcia odpowiedniego rozdęcia. Zazwyczaj konieczna jest kontynuacja napełniania powietrzem żołądka w czasie zabiegu,
zwłaszcza podczas przekłuwania igłą i rozszerzania otworu stomijnego, tak aby rozdęcie żołądka powodowało przyleganie ściany żołądka do
przedniej ściany jamy brzusznej. (Ryc. 1)
7. Należy wybrać miejsce wprowadzenia cewnika w lewym dole podżebrowym, najlepiej w okolicy znajdującej się ponad lub bocznie od mięśnia
prostego brzucha (pamiętając, że tętnica nadbrzuszna górna przebiega w środkowej części mięśnia prostego) i bezpośrednio ponad trzonem
żołądka, bliżej krzywizny większej. Przy użyciu fluoroskopii należy wybrać miejsce, które pozwoli na jak najbardziej bezpośrednie pionowe
wprowadzenie igły. Jeśli podejrzewa się wklinowanie okrężnicy lub jelita cienkiego pomiędzy żołądek a ścianę jamy brzusznej, należy uzyskać
obraz boczny poprzecznie do stołu operacyjnego przed umieszczeniem otworu gastrostomijnego.
8. Przygotować i obłożyć pacjenta serwetami zgodnie z protokołem ośrodka.
Implantacja zestawu SAF-T-PEXY*:
UWAGA: ZESTAW SAF-T-PEXY* ZAOPATRZONY JEST WE WCHŁANIALNE SZWY CHIRURGICZNE Z TWORZYWA SZTUCZNEGO 3/0 BIOSYN®,
KTÓRE PODCZAS BADAŃ PRZEDKLINICZNYCH OKAZAŁY SIĘ ZACHOWYWAĆ NIE MNIEJ NIŻ 75% ODPORNOŚCI NA ROZCIĄGANIE SIŁY
WĘZŁA W 14 DNIU PO ZAŁOŻENIU ORAZ OKOŁO 40% W 21 DNI PO ICH IMPLANTACJI WEDŁUG NORM USP I EP. DO CAŁKOWITEJ
ABSORPCJI SZWÓW DOCHODZI PO 90 - 110 DNIACH. W SYTUACJACH, GDY SPODZIEWANE JEST UPOŚLEDZENIE PROCESÓW GOJENIA,
A ZWŁASZCZA GDY PRZEWIDUJE SIĘ, ŻE W CIĄGU 14 DNI NIE DOJDZIE DO USTALENIA POŁĄCZENIA POMIĘDZY ŚCIANĄ ŻOŁĄDKA A
POWŁOKAMI BRZUSZNYMI, PRZED WPROWADZENIEM URZĄDZENIA SAF-T-PEXY* NALEŻY UWZGLĘDNIĆ EWENTUALNĄ ZMIENNOŚĆ
PRZYLEGANIA ŚCIANY ŻOŁĄDKA DO PRZEDNIEJ ŚCIANY JAMY BRZUSZNEJ ZALEŻNĄ OD STANU WCHŁANIANIA SIĘ SZWÓW.
Ostrzeżenie: Ograniczniki szwów mogą spowodować ryzyko zadławienia. W celu zabezpieczenia przed połknięciem należy
zastosować odpowiednie środki ostrożności w stosunku do dzieci lub osób upośledzonych umysłowo.
Ostrzeżenie: Przed otworzeniem każdego opakowania należy sprawdzić, czy nie jest ono naruszone. Nie należy używać produktu,
jeśli jego opakowanie jest uszkodzone lub naruszona jest bariera sterylna.
Ostrzeżenie: Igła zestawu SAF-T-PEXY* jest ostro zakończona.
Uwaga: Zalecane jest wykonanie gastropeksji w trzech punktach tworzących razem kształt zbliżony do trójkąta równobocznego tak, aby przymocowanie
ściany żołądka do powłok brzusznych było równomierne. Podczas wprowadzania zgłębnika gastrostomijnego z balonem o małej objętości zalecane jest
zastosowanie innego sposobu wykonania gastropeksji. Aby zapewnić dobre umocowanie szwów, można wielokrotnie zawiązać węzły na powierzchni
ograniczników szwów.
1. Miejsce planowanej lokalizacji zgłębnika oznaczyć markerem i ustalić umiejscowienie szwów gastropeksji zaznaczając na skórze punkty w
jednakowej odległości od lokalizacji zgłębnika tak, aby tworzyły figurę trójkąta. Jednakowa odległość pomiędzy miejscem implantacji a
umiejscowieniem zestawu Saf-T-Pexy* pozwoli zapobiec interakcjom zestawu kotwiczącego z wypełnionym balonem. (Ryc. 3)
2. Nastrzyknąć miejsce nakłucia 1% roztworem lignokainy i zastosować miejscowe znieczulenie skóry i otrzewnej.
3. Ostrożnie wyjąć z osłony zabezpieczającej przygotowany zestaw Saf-T-Pexy* utrzymując niewielkie napięcie szwów pamiętając, że są one
przymocowane do igły za pomocą zatrzasku mocującego znajdującego się na nasadce igły.
4. Do nasadki igły podłączyć strzykawkę z końcówką typu Luer zawierającą 1-2 ml sterylnej wody lub roztworu soli fizjologicznej. (Ryc. 4)
5. Pod kontrolą obrazu fluoroskopowego wprowadzić jednym zdecydowanym ruchem przygotowaną igłę szczelinową
zaznaczonych rogów trójkąta do momentu umieszczenia jej w świetle żołądka. (Ryc. 5) Wprowadzenie do światła żołądka potwierdza jednoczesne
uzyskanie wstecznego wypływu powietrza do strzykawki oraz wizualizacja fluoroskopowa (po odpłynięciu powietrza można wprowadzić do
żołądka kontrast uwidaczniając fałdy błony śluzowej potwierdzające wewnątrzżołądkową lokalizację). Po potwierdzeniu prawidłowej lokalizacji
należy odłączyć strzykawkę od urządzenia.
6. Zwolnić szwy. Zagiąć klapkę blokującą na nasadce igły (Ryc. 6). Nasadkę wewnętrzną mocno wcisnąć w nasadkę zewnętrzną, aż do zatrzaśnięcia
mechanizmu blokującego (Ryc. 7). Spowoduje to wysunięcie zaczepu teowego przez końcówkę igły i ustalenie pozycji wewnętrznego ostrza
(Ryc.8).
7. Wysunąć igłę pociągając delikatnie zaczep teowy aż do momentu, gdy oprze się o powierzchnię błony śluzowej żołądka. Zutylizować igłę zgodnie
ze sposobem postępowania w ośrodku.
8. Delikatnie przesunąć ogranicznik szwu w dół, w kierunku ściany jamy brzusznej. Ogranicznik szwu można tymczasowo przytrzymać niewielkimi
kleszczykami hemostatycznymi.
Uwaga: NIE umieszczać kleszczyków hemostatycznych poniżej ogranicznika szwu, ani między ogranicznikiem szwu a ścianą jamy brzusznej.
Mogłoby to spowodować uszkodzenie szwu.
9. Procedurę powtórzyć, aż do umieszczenia trzech zestawów kotwiczących w rogach wyznaczonego trójkąta. Po prawidłowym umieszczeniu trzech
zestawów Saf-T-Pexy* należy ściągnąć szwy tak, aby przybliżyć ścianę żołądka do powłok brzusznych. Zamknąć ogranicznik szwów stosując
zawarte w zestawie kleszczyki hemostatyczne
aż do usłyszenia "kliku" świadczącego o zabezpieczeniu szwu. Nadmiar nici można przyciąć i
usunąć. (Ryc. 9)
Skalpel
Rozwieracz
Przyrząd do pomiarów otworu stomijnego
Strzykawka
Saf-T-Pexy* w jednym z
-C
MIC-KEY*
*
imberly
larK
Wykonanie otworu stomijnego:
UWAGA: NALEŻY ZACHOWAĆ OSTROŻNOŚĆ, ABY NIE WPROWADZIĆ ZBYT GŁĘBOKO IGŁY UNIKAJĄC W TEN SPOSÓB PRZEKŁUCIA
TYLNEJ ŚCIANY ŻOŁĄDKA, TRZUSTKI, AORTY LUB ŚLEDZIONY.
Ostrzeżenie: Należy unikać nakłucia tętnicy nadbrzusznej, która przebiega na połączeniu przyśrodkowych dwóch trzecich i bocznej
jednej trzeciej mięśnia prostego.
Uwaga: Przy wprowadzaniu zgłębnika gastrostomijnego najlepszym kątem wprowadzenia jest kąt prosty w stosunku do powierzchni skóry. Jeżeli jest
przewidywana zamiana na zgłębnik PEGJ, igłę należy skierować w stronę odźwiernika.
1. Podczas, gdy żołądek jest wypełniony powietrzem i przylega do powłok brzusznych, ustalić miejsce nakłucia pośrodku trójkąta gastropeksji.
Przy użyciu fluoroskopii potwierdzić, że miejsce wprowadzenia znajduje się nad dystalną częścią trzonu żołądka poniżej brzegu żebra i nad
poprzecznicą.
2. Znieczulić miejscowo punkt wkłucia (uprzednio oznakowany) nastrzykując aż do głębokości otrzewnej 1% lignokainą (odległość od skóry do
przedniej ściany żołądka wynosi zwykle 4-5cm).
3. Wprowadzić igłę prowadnika zabezpieczającego
Kontrola radiologiczna:
Uwaga: Po powrocie powietrza można wstrzyknąć kontrast w celu wizualizacji fałd żołądka i potwierdzenia właściwej pozycji.
Użyć wizualizacji fluoroskopowej do potwierdzenia prawidłowego umieszczenia igły. Ponadto, dla łatwiejszego potwierdzenia, można podłączyć
napełnioną wodą strzykawkę do nasadki igły i zassać powietrze znajdujące się w świetle żołądka.
Wprowadzenie prowadnicy:
Uwaga: Podczas kolejnych czynności wymagających zastosowania prowadnicy UNIKAĆ POCIĄGANIA ZA PROWADNICĘ z końcówką J, ponieważ może to
doprowadzić do jej przemieszczenia. (Ryc. 15)
1. Przez igłę przeprowadzić prowadnicę
końcówką J do przodu, wprowadzić ją do światła żołądka i potwierdzić właściwe jej umiejscowienie.
2. Usunąć igłę prowadnika zabezpieczającego (utrzymując prowadnicę z końcówką J w miejscu) i nałożyć pierścień zabezpieczający. (Ryc. 12)
Pierścień zabezpieczający zsunąć w dół wzdłuż ostrza igły usuwając jednocześnie igłę prowadnika zabezpieczającego, aby uniknąć jej uwięźnięcia.
(Ryc. 13-14) Utylizować zgodnie z obowiązującymi w ośrodku procedurami.
Poszerzenie otworu stomijnego:
Ostrzeżenie: Nadmiar środka poślizgowego może utrudnić uchwycenie rozwieracza.
Uwaga: Aby nie doprowadzić do zagięcia prowadnicy z końcówką J, podczas poszerzania otworu należy utrzymywać nachylenie pod kątem 90 stopni w
stosunku do powierzchni skóry. Podczas poszerzania otworu prowadnicę z końcówką J można pozostawić w jego świetle, aby zapewnić utrzymanie dostępu
do światła żołądka.
1. Użyć skalpela nr 11
do wykonania małego nacięcia na skórze przebiegającego wzdłuż prowadnika, w dół przez tkankę podskórną i powięź
mięśni brzusznych. (Ryc. 16) Po wykonaniu nacięcia zamknąć pokrywę skalpela i zutylizować go zgodnie z przepisami danego ośrodka.
2. W miejscu nacięcia nałożyć rozpuszczalny w wodzie środek poślizgowy.
3. Wzdłuż prowadnicy wprowadzić rozwieracz
. Podczas wprowadzania rozwieracza w celu wytworzenia przewodu prowadzącego do światła
żołądka wykonywać delikatne ruchy w lewo i w prawo. (Ryc. 17)
4. Za pomocą fluoroskopii potwierdzić umieszczenie zakończenia rozwieracza w świetle żołądka.
5. Utrzymując rozwieracz w miejscu wprowadzić w otwór stomijny kolejny rozwieracz o większej średnicy stosując delikatny nacisk połączony z
ruchami w lewo i w prawo. Zsuwać rozwieracz w dół do momentu wyczucia oporu.
6. Przez otwór stomijny do światła żołądka wprowadzić rozwieracz oznaczony kolorem czerwonym.
Pomiar długości stomii:
1. Zwilżyć końcówkę urządzenia pomiarowego
rozpuszczalnym w wodzie środkiem poślizgowym.
2. Usunąć rozwieracz i umieścić go na czystej powierzchni. Prowadnicę pozostawić w miejscu.
3. Wsuwać przyrząd pomiarowy poprzez otwór stomijny wzdłuż prowadnicy aż do żołądka. NIE STOSOWAĆ SIŁY. (Ryc. 18)
4. Napełnić strzykawkę z końcówką typu Luer
5 ml wody i podłączyć ją do portu balonu. Wcisnąć tłoczek strzykawki i napełnić balon.
Delikatnie pociągnąć urządzenie w kierunku powłok brzusznych, aż balon oprze się o wewnętrzną ścianę żołądka.
5. Zsunąć w dół plastikowy pierścień w kierunku powłok brzusznych i zanotować wartość pomiaru znajdującą się proksymalnie od pierścienia.
Doliczyć dodatkowe 4-5 mm do otrzymanego wyniku w celu zapewnienia odpowiedniego dopasowania po zakończeniu procedury. Zapisać
ostateczny wynik pomiaru. (Ryc. 19)
6. Usunąć wodę z balonu i przyrząd pomiarowy z otworu stomijnego pozostawiając prowadnicę w miejscu.
Dalsze poszerzanie otworu:
1. Stosując łagodny nacisk i ruchy w lewo i w prawo naprowadzić rozwieracz na prowadnicę i wprowadzać w otwór stomijny.
2. Kontynuować proces poszerzania otworu aż do wykorzystania wszystkich rozwieraczy.
3. Przekręcić nasadkę rozwieracza, aby zdjąć usuwalną osłonkę rozwieracza. (Ryc. 20)
4. Pokryć środkiem poślizgowym rozpuszczalnym w wodzie zewnętrzną powierzchnię usuwalnej osłonki i wprowadzić ją przez otwór stomijny do
żołądka.
5. Usunąć rozwieracz i prowadnicę z końcówką J i pozostawiając usuwalną osłonkę w ustalonej pozycji w świetle żołądka wychodzącą z otworu
stomijnego.
Umieszczenie zgłębnika:
1. Wybrać odpowiedni niskoprofilowy zgłębnik do gastrostomii Kimberly-Clark* MIC-KEY* utrzymując dostęp do żołądka i otworu stomijnego
poprzez uprzednio wprowadzoną usuwalną osłonkę. Pociągnąć osłonkę do dołu w kierunku powierzchni skóry.
2. Zgodnie z Instrukcją obsługi dla niskoprofilowych zgłębników do gastrostomii Kimberly-Clark* MIC-KEY* ocenić i przygotować zgłębnik do
gastrostomii. Wprowadzić zgłębnik przez usuwalną osłonkę do światła żołądka. (Ryc. 21)
3. Po przeprowadzeniu zgłębnika przez usuwalną osłonkę i jego umiejscowieniu, usunąć osłonkę ze zgłębnika i zutylizować zgodnie z przepisami
danego ośrodka. (Ryc. 22)
4. Dokończyć procedurę implantacji zgodnie z Instrukcją obsługi niskoprofilowych zgłębników do gastrostomii Kimberly-Clark* MIC-KEY*.
5. Po zakończeniu zabiegu, zalecenia dotyczące obsługi urządzenia można znaleźć w Instrukcji obsługi dla niskoprofilowych zgłębników do
gastrostomii Kimberly-Clark* MIC-KEY*.
Postępowanie po zabiegu:
1. Codziennie dokonywać kontroli stomii i gastropeksji w celu poszukiwania objawów zakażenia zwracając szczególną uwagę na: zaczerwienienie,
podrażnienie, obrzęk, tkliwość, zwiększone ucieplenie, rumień lub wyciek treści ropnej bądź żołądkowo-jelitowej. Zwrócić uwagę na jakiekolwiek
oznaki występowania bólu, rozpierania czy dyskomfortu.
2. Po przeprowadzeniu oceny miejsca zabiegu, rutynowa pielęgnacja obejmuje oczyszczanie okolicy stomii i gastropeksji przy zastosowaniu ciepłej
wody z łagodnym mydłem. Należy stosować okrężne ruchy rozpoczynając od zgłębnika i pierścieni gastropeksji i kierując je na zewnątrz, a
następnie opłukać skórę i wysuszyć.
Szwy mogą być pozostawione do wchłonięcia lub mogą zostać przycięte i usunięte przez operatora. Po rozpuszczeniu się szwów (lub ich odcięciu)
można usunąć i zutylizować ograniczniki szwów. Wewnętrzne zaczepy teowe zostaną uwolnione i ulegną przemieszczeniu wdłuż przewodu
pokarmowego.
33
do światła żołądka. (Ryc. 10)

Publicidad

loading